Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

“Secret Auction” με αντικείμενα της Ε. Παπαρίζου


Από τις 27 Μαΐου στο www.ricardo.gr χτυπήστε τα αντικείμενα της «μυστικής συναυλίας» της Έλενας Παπαρίζου και βοηθήστε την ένωση «Μαζί για το Παιδί»! Η ricardo.gr, η πύλη ηλεκτρονικών αγορών, πωλήσεων και δημοπρασιών, διοργανώνει μια μοναδική δημοπρασία με τα αντικείμενα που χρησιμοποίησε η Έλενα Παπαρίζου στο 8ο MAD Secret Concert by What’s Up, όπου παρουσίασε μια διαφορετική ερμηνευτική της πλευρά, παρουσιάζοντας ένα ρεπερτόριο εντελώς ξεχωριστό και επιλεγμένο αποκλειστικά από την ίδια.
Φέτος για πρώτη φορά διεξάγεται η δημοπρασία των μοναδικών αντικειμένων που χρησιμοποίησε η Έλενα Παπαρίζου στη συναυλία. Η δημοπρασία ξεκινά στις 27 Μαΐου και τα έσοδά της θα διατεθούν στην ένωση «Μαζί για το Παιδί». Η διαδικασία συμμετοχής στη δημοπρασία είναι απλή και εύκολη και το μόνο που χρειάζεται είναι η επίσκεψη και εγγραφή στο site: www.ricardo.gr, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να δώσουν τις προσφορές τους για τα αντικείμενα της Έλενας Παπαρίζου.
Η διοργάνωση της Μοναδικής Δημοπρασίας από τη Ricardo υλοποιείται αφιλοκερδώς. Το χρηματικό ποσό που θα συγκεντρωθεί θα δοθεί στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί», που επέλεξε η Έλενα και η Ricardo.
Η Ένωση «ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ» αποτελείται από 10 κοινωφελείς φορείς, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που ξεκίνησαν το 1996 την κοινή συνεργασία τους, με σκοπό να ενώσουν ισότιμα και αρμονικά τις προσπάθειες τους για τα παιδιά σε ανάγκη. Μαζί οι 10 φορείς προσφέρουν ετησίως συντονισμένες υπηρεσίες και ένα καλύτερο μέλλον σε πάνω από 5.000 παιδιά με νοητική υστέρηση, κινητικές δυσκολίες, οικογενειακά προβλήματα και βαριές αρρώστιες.

ΠΗΓΗ: http://www.e-tipos.com

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Τα παιδιά πληρώνουν το τίμημα τηs γενοκτονίαs


Συμπληρώνονται φέτος 15 χρόνια από τη γενοκτονία στη Ρουάντα. Ο απολογισμός των μόλις 100 ημερών που κράτησε η φυλετική παράκρουση, από τον Απρίλιο ως τον Ιούλιο του 1994, είναι τρομακτικός.
Οι νεκροί ήταν 800.000 σε συνολικό πληθυσμό 8 εκατομμυρίων. Τα θύματα προέρχονταν από τη μειονοτική φυλή των Τούτσι. Οι περισσότεροι δολοφονήθηκαν από τις ματσέτες συγχωριανών ή και φίλων τους Χούτου, που δεν δίστασαν να σκοτώσουν και όσους ομόφυλούς τους αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στη θηριωδία.
Ασύλληπτο είναι και το νούμερο των βιασμών. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ για τη Ρουάντα, 250-500 χιλιάδες γυναίκες βιάστηκαν. Πολλές εκτελέστηκαν αμέσως μετά, άλλες μολύνθηκαν με AIDS, άλλες γέννησαν τα παιδιά των βιαστών τους.
Η γενοκτονία άφησε έναν λαό από ορφανά. Το 2001, σύμφωνα με τη UNICEF, ζούσαν 613.000 τέτοια παιδιά στη χώρα. Οι γονείς κι οι συγγενείς τους είτε είχαν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια της σφαγής είτε μετά το τέλος της είχαν διαφύγει στο εξωτερικό προκειμένου να μη συλληφθούν. Επίσης, το 43% των παιδιών είχαν ορφανέψει λόγω της «σιωπηλής γενοκτονίας», του AIDS.
Ο ρόλος της Δύσης
Η μικρή αφρικανική χώρα βρέθηκε στη μέγκενη της στρατηγικής διαπάλης μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ. Αν και πρώην βελγική αποικία το 1990 ήταν αναμφισβήτητα μία απ τις χώρες της «Γαλλοαφρικής» (Francafrique). Η ίδρυση κι η δράση του Πατριωτικού Μετώπου Ρουάντας - RPF που άρχισε να επιχειρεί εκείνο το έτος στην παραμεθόριο με την Ουγκάντα θορύβησε τον Φρανσουά Μιτεράν.
Σύμφωνα με τον επί χρόνια στενό συνεργάτη του, Ουμπέρ Βεντρίν, ο Γάλλος πρόεδρος πίστευε ότι -αν δεν αντιδρούσε αποφασιστικά- η Ρουάντα θα αποτελούσε το πρώτο κομμάτι σ' ένα ντόμινο απώλειας ζωτικού χώρου εντός της σφαίρας επιρροής της Γαλλίας στην Αφρική.
Ετσι, η Γαλλία παρέδωσε όπλα στον στρατό της Ρουάντας, επίσημης αξίας 25 εκ. δολαρίων για το διάστημα 1990-94, εκπαίδευσε στρατιωτικά σώματα, αλλά και τις πολιτοφυλακές των Χούτου, τους οποίους έστρεψαν ενάντια στους «αγγλόφωνους» Τούτσι.
Ο προεδρικός υιός, Ζαν-Κριστόφ Μιτεράν, ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 90 διορισμένος «αφρικανάρχης» απ τον πατέρα του. Για τη δραστηριότητά του στην Αφρική (Αγκόλα) καταδικάστηκε τελεσίδικα απ τη γαλλική δικαιοσύνη. Πλήθος ΜΚΟ και δημοσιευμάτων τον τοποθετούν επικεφαλής δικτύων λαθρεμπορίας όπλων, διαμαντιών και ναρκωτικών που στήνονταν για να χρηματοδοτούν δικτάτορες και οπλαρχηγούς, αλλά και την τσέπη του Ζαν-Κριστόφ.
Ενα τέτοιο δίκτυο πολιτοφυλακών Χούτου, εκπαιδευμένων απ τους Γάλλους, ενεργοποιήθηκε κι άρχισαν οι σφαγές με αφορμή τη μυστηριώδη κατάρριψη (στις 6 Απριλίου 1994) του αεροπλάνου στο οποίο επέβαιναν ο (Χούτου) δικτάτορας της Ρουάντας, Ζιβενάλ Χαμπιαριμάνα, ο πρόεδρος του Μπουρούντι και Γάλλοι σωματοφύλακες.
Σήμερα η Ρουάντα δεν έχει σχέσεις με τη Γαλλία, την οποία κατηγορεί ότι εξακολουθεί να δίνει άσυλο σε ενορχηστρωτές της γενοκτονίας. Στη Γαλλία, από την άλλη, όπου η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος είναι ποινικά κολάσιμη, ευδοκιμεί ένα ρεβιζιονιστικό ρεύμα για την ιστορία της γενοκτονίας.
Μεγάλη δημοσιότητα έχουν λάβει οι μελέτες «ερευνητών» που υποβαθμίζουν τη γαλλική ανάμειξη μιλώντας για «διπλή γενοκτονία»: των Τούτσι από τους Χούτου, αρχικά, και το αντίστροφο μετά την επικράτηση του RPF. Σκοτεινά κέντρα, υποτίθεται, «προπαγάνδας Τούτσι» έχουν διαμορφώσει την εικόνα του θύματος για τη φυλή αυτή...
Η βαριά ευθύνη της Γαλλίας δεν απαλλάσσει ούτε τις ΗΠΑ και τη Βρετανία από τις δικές τους. Ο Φρ. Μιτεράν είχε δίκιο. Η μεταπήδηση της Ρουάντας σε άλλη σφαίρα επιρροής ήταν μέρος σχεδίου που τόσο βάρβαρα θέλησε ν ακυρώσει. Ο σημερινός πρόεδρος της Ρουάντας, Πολ Καγκάμε, που μεγάλωσε στην Ουγκάντα από πρόσφυγες γονείς Τούτσι και ίδρυσε το RPF, είχε εξαρχής την υποστήριξη των Αγγλων και των Αμερικανών.
Εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά το 1990 στο Φορτ Λίβενγουορθ στις ΗΠΑ και αξιοποίησε τη χρηματική βοήθεια απ τη Βρετανία και τις ΗΠΑ στη δημιουργία μιας αξιόμαχης δύναμης. Με την επέμβαση και την επικράτηση του RPF στο σύνολο των εδαφών της Ρουάντας, τον Ιούλιο του 1994, σταμάτησαν τελικά οι σφαγές.
Η σφαγή του Μουράμπι
Οταν άρχισε η εθνοκάθαρση, ενσωματωμένοι σε στρατιωτικές και παραστρατιωτικές μονάδες της «Δύναμης Χούτου» ήταν αξιωματικοί του γαλλικού στρατού, κομάντο και ομάδες αναγνώρισης. Ενώ έκλεινε το πρώτο δεκαήμερο των εκκαθαρίσεων, σ' ένα σχολείο του χωριού Μουράμπι κατέφυγαν 65 χιλιάδες Τούτσι με τη διαβεβαίωση του καθολικού επισκόπου ότι τα γαλλικά στρατεύματα που στρατοπέδευαν εκεί θα τους προστάτευαν.
Στις 21 Απριλίου 1994, οι Γάλλοι αποχώρησαν ανοίγοντας τον δρόμο για ένα μακελειό 45 χιλιάδων νεκρών επιτόπου και 15 χιλιάδων σε μια κοντινή εκκλησία την επόμενη μέρα. Ο γαλλικός στρατός επέστρεψε λίγες μέρες αργότερα και με τη βοήθεια εκσκαφέων σχημάτισε λοφίσκους με πτώματα και χώμα.
ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ
Από την ορφάνια στην ανεργία Ακόμα και για τα δεδομένα της Αφρικής, η Ρουάντα είναι φτωχή. Η εικόνα της πρωτεύουσας Κιγκάλι είναι χαρακτηριστική. Μόλις ένας δρόμος του Κιγκάλι είναι ασφαλτοστρωμένος. Περνάει έξω από το αεροδρόμιο, το ξενοδοχείο «Des Milles Collines» (της ταινίας «Ηotel Rwanda») και τις κατοικίες των αξιωματούχων κι ύστερα ενώνεται με την άσφαλτο της υποτυπώδους εθνικής οδού.
Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα σημάδια οικονομικής δραστηριότητας. Το μόνο που δείχνει να κινείται έχει να κάνει με τους λιγοστούς τουρίστες που φτάνουν αεροπορικώς στην πόλη.
Οι τελευταίοι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που ήρθαν θέλοντας να κάνουν οικοτουρισμό και να δουν τον περίφημο γορίλα της Ρουάντα και σ' αυτούς που ήρθαν να δουν τα εξαιρετικά μακάβρια μνημεία της γενοκτονίας.
Τα δίδακτρα. Αποκλείεται να μην παρατηρήσει κανείς πόσοι νέοι στην ηλικία άνθρωποι υπάρχουν στη χώρα. Ως παιδιά μπορεί να ήταν ορφανά, τώρα που ενηλικιώθηκαν είναι σχεδόν όλοι άνεργοι. Οι περισσότεροι θα μιλήσουν για τη θέλησή τους να μορφωθούν, να πάνε πανεπιστήμιο και να κάνουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους. Τα δίδακτρα ενός πανεπιστημιακού έτους ανέρχονται σε 800-1.000 ευρώ, ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα της χώρας και απαγορευτικό για τους ίδιους.
Νωρίς το βράδυ το Κιγκάλι βυθίζεται στο σκοτάδι. Οι ταβέρνες που πουλάνε μπίρα από μπανάνα κλείνουν. Στους δρόμους ένστολοι στήνουν ένοπλα μπλόκα ελέγχοντας καθένα από τα λιγοστά οχήματα που κινούνται.
«Ενότητα» και «δικαιοσύνη»
Ο χρόνος δεν έχει γιατρέψει ακόμα τις πληγές της γενοκτονίας. Οι μνήμες δεν μπορούν να σβηστούν από όσους έζησαν τη θηριωδία των ημερών εκείνων είτε ως θύματά της είτε ως συμμετέχοντες σ' αυτήν, όμως η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει τη χρήση φυλετικού προσδιορισμού δημοσίως. Θεωρητικά ουδείς μπορεί να δηλώσει Τούτσι ή Χούτου, παρά μόνο Ρουαντέζος. Είναι μια μεγάλη προσπάθεια για να επιτευχθεί εθνική ενότητα.
Ωστόσο, γίνεται να υπάρξει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη; Καθώς τόσο πολλοί συμμετείχαν σε μαζικά εγκλήματα, φαίνεται πως ναι. Τουλάχιστον δεν γίνεται να τιμωρηθούν όλοι, παρά μόνο οι εγκέφαλοι, οι οποίοι -σύμφωνα με την κυβέρνηση της χώρας- φυγοδικούν σε χώρες της Δύσης.
Στη Ρουάντα εφαρμόζεται ένα εθιμικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Τα «γκατσάτσα» είναι τοπικά δικαστήρια αποτελούμενα από τον δάσκαλο, τον ιερέα και άλλα επιφανή μέλη κάθε κοινότητας, που δικάζουν άτομα που πήραν μέρος στις αγριότητες. Συνήθως αφήνουν τους εγκληματίες ελεύθερους, αφού ομολογήσουν, δώσουν πληροφορίες για τους υποκινητές τους και δηλώσουν μετάνοια για τις πράξεις τους. Μετά επιστρέφουν στο σπίτι, στη ζωή τους, μπορεί και στις τύψεις τους...
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
613.000 ορφανά παιδιά ζούσαν στη χώρα το 2001, σύμφωνα με τη UNICEF. To 2007 o αριθμός τους ανήλθε σε 860 χιλιάδες.
ΒΙΑΣΜΟΙ
250-500 χιλιάδες γυναίκες βιάστηκαν, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Πολλές εκτελέστηκαν αμέσως μετά, άλλες μολύνθηκαν με AIDS, άλλες γέννησαν τα παιδιά των βιαστών τους.
ΤΟ ΑΙDS
43% των παιδιών είχαν ορφανέψει λόγω της «σιωπηλής γενοκτονίας», του ΑΙDS.

Αρθρογράφος : Νικήτας Κουριδάκης
Φωτογραφία: Άγγελος Ράλλης
Πηγή: http://www.ethnos.gr/

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Το πρώτο σπίτι για τα κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά

Το πρώτο σπίτι για τα κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά εγκαινιάστηκε χθες στο Μαρούσι δωρεάς της κ. Ελένης Παπακωνσταντίνου. Ο ξενώνας φέρει την ονομασία SOS ΕΛΙΖΑ και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του σωματείου ΕΛΙΖΑ, εταιρίας κατά της κακοποίησης του παιδιού και των Παιδικών χωριών SOS.
Τα εγκαίνια τέλεσε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερώνυμος, Στον χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος Αμαρουσίου ανάφερε: «Η πράξη αυτή είναι απόδειξη ότι στις δύσκολες εποχές που ζούμε, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι οι σκέφτονται τον συνάνθρωπό τους. Όλοι μας, από όποια θέση κι αν βρισκόμαστε, οφείλουμε να αγκαλιάζουμε τέτοιες αξιέπαινες προσπάθειες, όπως αυτή του σωματείου ΕΛΙΖΑ και των Παιδικών Χωριών SOS, να αγκαλιάζουμε τα παραμελημένα παιδιά που μπορεί σε κάποια στιγμή της ζωής τους να πέρασαν δύσκολες στιγμές, αλλά δεν είναι μόνα τους.»
Ο πρόεδρος των Παιδικών Χωριών SOS καθηγητής κ. Κων/νος Σέκερης τόνισε πως «σήμερα είναι μια μέρα χαράς και αγάπης, καθώς ένα όραμα γίνεται πραγματικότητα, χάρη στην προσπάθεια κάποιων ανθρώπων. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα καταφέραμε και φτιάξαμε αυτό το ξενώνα, χάρη στην πολύτιμη δωρεά της κ. Ελένης Παπακωνσταντίνου, προσπαθώντας να δώσουμε απάντηση στα προβλήματα των παιδιών που από τη γέννησή τους, έρχονται αντιμέτωπα με την κακοποίηση και την παραμέληση».
Η πρόεδρος του ΕΛΙΖΑ κ. Μαρίνα Καρέλλα αναφέρθηκε στην ιστορία της μικρής Ελίζας, από την οποία πήρε το όνομά της ο ξενώνας:«Η Ελίζα ήταν ένα κοριτσάκι 6 ετών στη Νέα Υόρκη του 1992, του οποίου είχαμε αναλάβει τις σπουδές. Το παιδί ζούσε με τον πατέρα του γιατί είχε αφαιρεθεί η επιμέλεια από την μητέρα του, η οποία ήταν εξαρτημένη από τα ναρκωτικά. Όλα ήταν θαυμάσια ως την μέρα που ξαφνικά ο πατέρας της Ελίζας πέθανε. Οι αρχές και οι κοινωνικοί λειτουργοί θεώρησαν ότι η μητέρα ήταν πια ικανή για να πάρει την επιμέλεια του παιδιού της. Παλέψαμε όσο μπορούσαμε μέσα σε νομικούς λαβύρινθους για να κρατήσουμε την Ελίζα, αλλά δεν τα καταφέραμε. Ένα χρόνο μετά, η Ελίζα βρέθηκε δολοφονημένη από την μητέρα της και τον εραστή της. Από τότε η Ελίζα είναι πάντα στο νου μας και πιστεύω ότι μας άνοιξε το δρόμο για να κάνουμε ότι κάνουμε σήμερα.» Γνωρίζοντας ότι στην Ελλάδα παραμελούνται και κακοποιούνται κάθε χρόνο πάνω από 7.500 παιδιά κάτω των πέντε ετών, η πρώτη προτεραιότητα που τέθηκε ήταν η ίδρυση ενός Πρότυπου Ξενώνα Θεραπείας και Αποκατάστασης παραμελημένων και κακοποιημένων βρεφών και νηπίων. Το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα, χάρη στη γενναιοδωρία πολλών μικρών και μεγάλων δωρητών και στη συνεργασία που αναπτύχθηκε ανάμεσα στο Σωματείο ΕΛΙΖΑ και στα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος. Σημαντική ενίσχυση προήλθε από την Ένωση «Μαζί για το Παιδί». Η μεγάλη δωρεά όμως της κυρίας Ελένης Παπακωνσταντίνου, ενός οικήματος στο Μαρούσι, για το σκοπό αυτό, ήταν αυτό που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, επέτρεψε την άμεση δημιουργία και λειτουργία του Ξενώνα SOS ΕΛΙΖΑ, σήμερα, όχι αύριο. Ο τόσο απαραίτητος αυτός Ξενώνας, είναι αποτέλεσμα εκτενούς επιστημονικής μελέτης και η λειτουργία του, που ξεκίνησε ήδη, είναι κοινή ευθύνη των δύο σωματείων.

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Physically challenged kids running race

Παιδιά σε απεργία πείνας για καλύτερες συνθήκες ζωής

Σε απεργία πείνας προχώρησαν παιδιά – πρόσφυγες που φιλοξενούνται επί 6 μήνες στο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας στην Κόνιτσα Ιωαννίνων, με βασικά τους αιτήματα την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και την καταβολή ενός στοιχειώδους επιδόματος που δικαιούνται. Σε συνομιλία του TVXS με τον βουλευτή του ΚΚΕ, Κωστή Αλυσανδράκη, ενημερωθήκαμε ότι τα παιδιά σταμάτησαν την απεργία, σήμερα Παρασκευή, χωρίς, ωστόσο, να έχουν επιλυθεί και τα προβλήματά τους.
Το βασικό τους πρόβλημα δεν εντοπίζεται στην έλλειψη αξιοπρεπούς στέγης ή τροφής. Ζητούν έναν δάσκαλο να τους μαθαίνει ελληνικά, ώστε να μπορούν να επικοινωνούν στοιχειωδώς με το περιβάλλον τους, αλλά και να διαθέτουν κάποια ελάχιστα εφόδια όταν θα χρειαστεί να εγκαταλείψουν το Κέντρο.
Επιπλέον, ζητούν να λάβουν ένα βασικό επίδομα που δικαιούνται – περίπου 2 ευρώ την ημέρα – για να έχουν κάποια ελάχιστα χρήματα για τα έξοδά τους όταν βγαίνουν από το Κέντρο.
Τα περίπου 35 παιδιά από το Αφγανιστάν, ηλικίας 16 έως 20 ετών, όπως είπαν και στον κ. Αλυσανδράκη, ο οποίος με κλιμάκιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων του ΚΚΕ πραγματοποίησε επίσκεψη στο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας, έφυγαν από τη χώρα τους επειδή διέτρεχαν κίνδυνο για τη ζωή τους. Τα περισσότερα από αυτά είναι ασυνόδευτα και βρίσκονται εν αναμονή απάντησης σε αιτήσεις ασύλου.
Κρίνοντας από την μέχρι τώρα πρακτική, ελάχιστες αιτήσεις γίνονται αποδεκτές. Απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ για το μέλλον των παιδιών μετά από μια ενδεχόμενη απόρριψη της αίτησης ασύλου τους, ο διευθυντής του Κέντρου απάντησε πως «σε καμία περίπτωση δεν θα βρεθούν στο δρόμο». Η νομοθεσία, ωστόσο, προβλέπει ότι σε αυτή την περίπτωση απαιτείται επαναπατρισμός των προσφύγων.
Ο κ. Αλυσανδράκης επισκέφτηκε το Κέντρο Παιδικής Μέριμνας την Τρίτη, όταν και ενημερώθηκε ότι από το βράδυ της Δευτέρας τα παιδιά είχαν αρνηθεί να πάρουν την τροφή τους. Με σπαστά ελληνικά και αγγλικά, τα παιδιά περιέγραψαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και το τι προσπαθούν να πετύχουν με την κινητοποίησή τους.
Κάτι για το οποίο τα παιδιά δεν παραπονέθηκαν, αλλά μας επεσήμανε ο κ. Αλυσανδράκης, είναι ο περιορισμένος χώρος στον οποίο φιλοξενούνται. Επιπλέον, υπήρχαν ανάγκες επισκευής του κτιρίου, καθώς σε ένα από τα δωμάτια είχε καταρρεύσει μέρος του ταβανιού.
Σήμερα, ο συνεργάτης του κ. Αλυσανδράκη επισκέφτηκε εκ νέου το Κέντρο Παιδικής Μέριμνας και διαπίστωσε ότι τα παιδιά δεν αρνούνται πλέον να φάνε. «Δεν είναι και τόσο εύκολο να κρατήσουν μια τόσο προχωρημένη μορφή πάλης παιδιά 16-18 χρονών», τονίζει ο βουλευτής του ΚΚΕ.
Το «Κέντρο Κρατικής Μέριμνας» είναι μια υπηρεσία υπό το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, όπου τα παιδιά που φιλοξενούνται προέρχονται από διάφορα κέντρα προσφύγων ή ακόμα και από Εισαγγελίες Ανηλίκων.
Το μεσημέρι της Παρασκευής – ώρα περίπου 14:15 το μεσημέρι – το TVXS επικοινώνησε με το Κέντρο και προσπάθησε να μιλήσει με οποιονδήποτε υπεύθυνο για τα παιδιά. Η απάντηση ήταν ότι δεν υπήρχε κανείς και ότι θα μπορούσαμε να τους βρούμε πάλι από Δευτέρα!

Φωτογραφία:
http://patras.indymedia.org

ΠΗΓΗ: http://www.tvxs.gr/


Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

14ος Μαραθώνιος Αγάπης Ronald McDonald

Για 14η συνεχή χρονιά θα διοργανωθεί το Σάββατο, 16 Μαΐου, ο ετήσιος «μαραθώνιος αγάπης» του Ελληνικού Τμήματος του Ronald McDonald House, στο Μανχάταν.

«Θα περπατήσουμε και φέτος όλοι μαζί, για να δείξουμε την αγάπη μας στα άρρωστα παιδιά που έρχονται από μακριά, σε μια ξένη χώρα, για να γιατρευτούν», δήλωσε στη Greeknews η διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος, Νίκη Σιδέρη. «Είναι ένας «μαραθώνιος αγάπης» για να δείξουμε στα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους, ότι είμαστε δίπλα τους, τους στηρίζουμε ηθικά και υλικά, δίνοντάς τους έτσι κουράγιο να συνεχίσουν το δύσκολο αγώνα τους. Να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι τους», πρόσθεσε.

Η εκδήλωση αυτή, μαζί με το χριστουγεννιάτικο πάρτι κάθε Δεκέμβριο, αποτελούν τα μοναδικά fundraisers του Ελληνικού Τμήματος, τα οποία και καλούνται κάθε χρόνο οι ομογενείς να υποστηρίξουν με όλη τους την καρδιά, στέλνοντας το δικό τους μήνυμα αισιοδοξίας και αγάπης στα παιδιά που τόσο το έχουν ανάγκη, στη διάρκεια αυτού του δύσκολου αγώνα για τη ζωή τους.

Χιλιάδες παιδιά έχουν βρει μια «ζεστή αγκαλιά» στο Ronald McDonald House, από την έναρξη λειτουργίας του μέχρι σήμερα. Ανάμεσά τους, πολλά παιδιά από την Ελλάδα, την Κύπρο, αλλά και παιδιά ομογενών, τη φιλοξενία των οποίων αναλαμβάνει το Ελληνικό Τμήμα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το «Ronald McDonald House» έχει εξυπηρετήσει όλα αυτά τα χρόνια, περισσότερα Ελληνόπουλα από κάθε άλλη εθνικότητα.

«Το να έρθεις σε μια ξένη χώρα, χωρίς να γνωρίζεις κανένα, χωρίς να ξέρεις τη γλώσσα, με ένα άρρωστο παιδί δεν είναι τόσο εύκολο», τόνισε η κ. Σιδέρη. «Γι’ αυτό το οίκημα αποτελεί μια αχτίδα φωτός μέσα στον πόνο και στην αγωνία τους».

Το ίδρυμα διαθέτει συνολικά ογδόντα δωμάτια και φιλοξενεί καρκινοπαθή παιδιά που υποβάλλονται σε θεραπεία σε νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, μαζί με τις οικογένειές τους, έναντι μηδαμινού κόστους.

Σήμερα περίπου δέκα Ελληνόπουλα, που πάσχουν από καρκίνο, φιλοξενούνται με τους γονείς τους στο Ronald McDonald House στο Μανχάταν. «Υπήρξε εποχή που έτυχε να φιλοξενούμε και 27 Ελληνόπουλα», ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Σιδέρη.

Ομογενείς από το Κουίνς, το Μπρούκλυν, το Λονγκ Αιλαντ και τη Νέα Ιερσέη δίνουν κάθε χρόνο δυναμικό «παρών», ενισχύοντας το έργο του Ιδρύματος. Ανάμεσά τους, πολλοί μαθητές ελληνικών σχολείων, αλλά και φοιτητές πανεπιστημίων, που προσφέρουν ως εθελοντές για την επιτυχία της γιορτής.

Ο «Μαραθώνιος Αγάπης» θα ξεκινήσει στις 11 το πρωί από το Ronald McDonald House, (405 East 73rd Street μεταξύ York Ave & 1st Ave). Η πορεία που ακολουθείται είναι η εξής: 72η Οδός, Παρκ Avenue, 79η Οδός, 2η Λεωφόρος και επιστροφή στο Ίδρυμα.

Στους παραπάνω δρόμους θα διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων, το πρωί του Σαββάτου, ενώ η αστυνομία φροντίζει για την ασφάλεια όσων λάβουν μέρος στο «Μαραθώνιο».

Σε όλους θα δοθούν αναμνηστικά φανελάκια, καθώς και άσπρα, μπλε και κόκκινα μπαλόνια.

Μετά τον τερματισμό, θα γίνει έξω από το ίδρυμα, ένα σύντομο εορταστικό πρόγραμμα με χαιρετισμούς επισήμων, τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς, ενώ θα προσφερθούν φαγητά και αναψυκτικά.

ΠΗΓΗ : http://omogeneia.ana-mpa.gr/

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Η εταιρία Χήτος στηρίζει το «Το Χαμόγελο του Παιδιού»

Τη νέα εταιρική εκστρατεία κοινωνικής υπευθυνότητας παρουσίασε η ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ σε επίσημη συνέντευξη τύπου που διοργανώθηκε τη Δευτέρα 11 Μαΐου 2009. Η εταιρία αποφάσισε να στηρίξει τον οργανισμό «Το Χαμόγελο του Παιδιού» χρηματοδοτώντας την ενίσχυση της στελέχωσης της Εθνικής Γραμμής για τα παιδιά- SOS 1056. Ειδικότερα, 9 Κοινωνικοί Λειτουργοί & 5 Ψυχολόγοι είναι από σήμερα στη διάθεση του κοινού για κάθε θέμα που αφορά στο παιδί. Αναγνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζουν οι γονείς στη σωστή ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών, καθώς και την ανάγκη καθοδήγησής τους από εξειδικευμένους ανθρώπους, η ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ αποφάσισε να γίνει συμμέτοχος στην προσπάθειά τους να παρέχουν στα παιδιά ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον. Από σήμερα, η δράση της Εθνικής Γραμμής για τα παιδιά- SOS 1056 διευρύνεται και μέσω του έμπειρου προσωπικού της, τίθεται στη διάθεση των γονέων που αναζητούν τρόπους ισόρροπης ανάπτυξης των παιδιών τους, παρέχοντας συμβουλευτική υποστήριξη.

ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr/

Παιδί και internet

Επιθετικότητα, αλλαγή συμπεριφοράς, παραμέληση των μαθημάτων, δυσκολίες στις σχέσεις με τους φίλους… Κάποια παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο, περνούν ατέλειωτες ώρες στα internet cafe, παραμελούν τον εαυτό τους, ακόμη και την προσωπική τους υγιεινή. Είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά των εφήβων που κάνουν κατάχρηση του Ίντερνετ.
Παιδιά, που χάνονται στο παιχνίδι του Διαδικτύου και δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα.
Γονείς, προσοχή! Ενημερωθείτε για τα όρια το χρόνο που το παιδί σας θα ασχοληθεί με το Διαδίκτυο. Το μέγιστο είναι περίπου 2 ώρες την ημέρα. Ξεφεύγοντας από το όριο αυτό, τα παιδιά μπορεί δυνητικά να οδηγηθούν σε υπερβολές και προβλήματα. Σχετικά με το θέμα μας ενημερώνει η λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, παιδίατρος στη Β΄ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείου Παίδων «Π & Α. Κυριακού», επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ) του ίδιου νοσοκομείου,. Άρτεμις Τσίτσικα.
Η κατάχρηση του Διαδικτύου αντιμετωπίζεται στη ΜΕΥ με εκπαίδευση και συμπεριφορικού τύπου παρέμβαση, καθώς και οικογενειακή συμβουλευτική» σημειώνει η κ. Τσίτσικα, ενώ προσθέτει:
Πρόληψη..
«Προκειμένου να προληφθεί η κατάσταση είναι σημαντικό -μεταξύ άλλων- να υπάρξει ενημέρωση των εφήβων και των οικογενειών τους σχετικά με τα όρια που συστήνονται διεθνώς για τον ημερήσιο χρόνο οθόνης-screen time (έως δύο ώρες ημερησίως), να αφιερώνεται χρόνος από τους γονείς για συν-πλοήγηση στο Διαδίκτυο μαζί με τα παιδιά τους, καθώς και να διδάσκονται οι κανόνες ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου στα σχολεία. Το Διαδίκτυο προσφέρει ουσιαστικά οφέλη και δυνατότητες στους νέους ανθρώπους και είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας να διασφαλιστεί η εποικοδομητική χρήση του σε ένα πλαίσιο υγιούς σωματικής και ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης».
-Τι σημαίνει «εξάρτηση» από το Διαδίκτυο; Πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά;
Η πρώτη περίπτωση είδε το φως της δημοσιότητας το 1997, στις ΗΠΑ. Το πρώτο Κέντρο Απεξάρτησης λειτούργησε το 1995, στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, ενώ την ίδια χρονιά ο Νεοϋορκέζος ψυχίατρος Ivan Goldberg, εν μέρει αστειευόμενος, υιοθέτησε πρώτος τον όρο Internet addiction («εθισμός» στο Internet). Οι πρώτες περιπτώσεις αφορούσαν ενήλικες, ωστόσο τα επόμενα χρόνια το φαινόμενο επεκτάθηκε ραγδαία σε εφήβους και νέους. Ο όρος «εθισμός» χρησιμοποιείται μέσα σε εισαγωγικά, αφού οι επιστήμονες ανά τον κόσμο δεν έχουν ακόμη καταλήξει για το εάν πρόκειται για αληθή εθισμό ή όχι.- Ποια τα κριτήρια που οριοθετούν την υπερβολική χρήση;
Θα πρέπει να ισχύουν τουλάχιστον πέντε από τα παρακάτω :1. Παραμονή on-line για όλο και περισσότερο χρόνο.2. Αποτυχία διαχείρισης του επερχόμενου αισθήματος διέγερσης ή/και κατάθλιψης.3. Παραμονή on-line για περισσότερο από το προτιθέμενο χρονικό διάστημα.4. Κίνδυνος απώλειας σχέσης ή ευκαιρίας εξαιτίας της χρήσης.5. Ψεύδη, προκειμένου να καλυφθεί η αληθής έκτασης της χρήσης.6. Χρήση προκειμένου να ελεγχθούν τα αρνητικά συναισθήματα.
-Πού οφείλεται το φαινόμενο;
«Το φαινόμενο φαίνεται πως είναι πολυπαραγοντικό. Παίζουν ρόλο η προσωπικότητα του εφήβου, η ύπαρξη συνοδών καταστάσεων (ντροπαλοί έφηβοι με χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυσκολία στις κοινωνικές δεξιότητες, έφηβοι με υπερκινητικότητα, διαταραχές συμπεριφοράς ή καταθλιπτικό συναίσθημα κ.λπ.), το οικογενειακό περιβάλλον, τραυματικά γεγονότα κ.ά. Οι νέες κοινωνικές συνθήκες (έλλειψη χώρων φυσικής εκτόνωσης και κοινωνικοποίησης, η υπεραπασχόληση των γονέων και η γενικότερη απομόνωση και έλλειψη επικοινωνίας) ενδεχομένως να συμβάλουν στην εμφάνιση της κατάχρησης του Διαδικτύου».
-Ποιες ηλικιακές ομάδες παιδιών εμφανίζουν «εξάρτηση» από το Διαδίκτυο;
«Είναι συχνό κατά τη μέση εφηβεία (15-17 ετών), κατά την οποία οι έφηβοι πειραματίζονται και σταδιακά αυτονομούνται, καθώς και κατά την όψιμη εφηβεία (> 17 ετών) και τους νεαρούς ενήλικες. Οι περισσότεροι εξαρτημένοι έφηβοι ασχολούνται με «παιχνίδια», στο σπίτι ή τα internet café. Μπορεί να έχουν προβλήματα στο σχολείο, να απομονωθούν από την οικογένεια και τους φίλους, να είναι επιθετικοί με τους γονείς, να ζουν σε ένα δωμάτιο, να μην τρώνε αρκετά και ποιοτικά ή το αντίθετο (να τρώνε πολύ), να μην γυμνάζονται και να μην κοιμούνται για 24ωρα. Μπορεί ακόμη να παραμελούν την υγιεινή και καθαριότητά τους».
-Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών ηλικίας 10-11 ετών με εξάρτηση από το Διαδίκτυο. Σε ποιους λόγους φαίνεται να οφείλεται αυτού του είδους η εξάρτηση;
«Τα παραπάνω μπορεί να εμφανιστούν σε ηπιότερη μορφή κατά την πρώιμη εφηβεία. Όσο ο έφηβος μεγαλώνει και πλησιάζει τη μέση εφηβεία, ο πειραματισμός και η περιέργεια, η μη συνειδητοποίηση του κινδύνου και η φυσιολογική αντίδραση σε κάθε καταπίεση, γίνονται βασικά χαρακτηριστικά του (αποτελεί ακόμη αναπτυσσόμενο άτομο), και τον καθιστούν ευάλωτο και ευαίσθητο σε υπερβολές και εξαρτήσεις. Τα παραπάνω δεν είναι απόλυτα, αφού η χρονολογική ηλικία μπορεί να μην συμβαδίζει πάντα με το αναπτυξιακό ψυχοκοινωνικό και γνωστικό στάδιο: π.χ. ένας έφηβος 10 ετών μπορεί να βρίσκεται αναπτυξιακά στη μέση εφηβεία και να συμπεριφέρεται ανάλογα κ.λπ.».
Tα πρώτα συμπτώματα εξάρτησης
-Υπάρχουν κάποια πρόδρομα συμπτώματα της εξάρτησης από το Διαδίκτυο; Ποια συμπεριφορά των παιδιών ηλικίας έως και 10 ετών πρέπει να ανησυχήσει τους γονείς;
«Ο υπερβολικός χρόνος ενασχόλησης, η μονομανία, η παραμέληση των υποχρεώσεων και άλλων ασχολιών, η απότομη πτώση της σχολικής επίδοσης, η απομόνωση και η μείωση του χρόνου δραστηριοτήτων και του χρόνου που περνούν με φίλους, η επιθετικότητα, η μεταβολή της συμπεριφοράς, η αδιαφορία για πράγματα που παλιά τον/την ευχαριστούσαν, οι πονοκέφαλοι, η ξηρότητα οφθαλμών κ.ά.».
-Ποιες συμβουλές θα δίνατε στους γονείς παιδιών και εφήβων προκειμένου να προστατεύσουν τα παιδιά τους από μια μελλοντική εξάρτηση από το Διαδίκτυο;
-Από μικρή ηλικία θα πρέπει να τίθενται όρια (για πολλά θέματα) και να τηρούνται μέσα στην οικογένεια. Τα όρια (όταν δεν είναι υπερβολικά ή ιδιαίτερα αυστηρά) δεν καταπιέζουν τα παιδιά, αλλά τα κατευθύνουν και σημαίνουν ενδιαφέρον.
Είναι σημαντικά για θέματα ασφάλειας. Όσο το παιδί μεγαλώνει, τα όρια που θα ισχύσουν είναι καλό να συζητιούνται, ώστε να λαμβάνεται η γνώμη του παιδιού και του εφήβου.
Ο σεβασμός της προσωπικότητας παιδιών και εφήβων από πολύ μικρή ηλικία, είναι στοιχείο πολύ σημαντικό για την εφαρμογή πειθαρχίας.
-Τα όρια που τίθενται διεθνώς για χρόνο οθόνης-screen time κατά την παιδική και εφηβική ηλικία είναι περίπου δύο ώρες την ημέρα.
-Αφιερώστε χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθείτε με θέματα Διαδικτύου ΜΑΖΙ με τα παιδιά.
-Τοποθετήστε τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο, ώστε να μη δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να απομονωθεί και να υπάρχει σχετική επιστασία.
-Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες είναι χρήσιμα στις μικρότερες ηλικίες, ενώ η συμμετοχή στις επιλογές του εφήβου (χωρίς υπερβολές ή/και παράλογες απαγορεύσεις), συμβάλλει σε ένα θετικό αποτέλεσμα.
-Ενημερώστε τα παιδιά με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα «εθισμού» και παρενόχλησης.
-Εάν παρατηρήσετε υπερβολική χρήση ή/και συμπεριφορές «εθισμού», αναζητήστε αμέσως βοήθεια.
-Είναι σημαντικός ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη;
«Η ποιοτική σχέση με τους γονείς, ο χρόνος που οι γονείς αφιερώνουν στα παιδιά και η ενασχόληση τους στο internet μαζί μπορούν να συμβάλλουν στην αποφυγή του φαινομένου. Η συναισθηματική κάλυψη των παιδιών, η καλή σχέση και η επικοινωνία όλων των μελών οδηγούν σε σωστή εφαρμογή ορίων μέσα στο σπίτι, τα οποία μπορούν να τηρούνται (οι ενοχικοί γονείς αδυνατούν να βάλουν όρια).
Το internet είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο και δεν πρέπει να δαιμονοποιείται. Σωστή χρήση και όρια στις πιο ευαίσθητες ηλικίες είναι σημαντικά».
Στην πρόληψη του φαινομένου της κατάχρησης του Διαδικτύου μπορούν να συμβάλουν με τη συνεργασία τους, σύμφωνα με την κ. Τσίτσικα:
Α. Η οικογένεια, η οποία θέτει τα όρια χρήσης του Διαδικτύου στο παιδί και το παροτρύνει να συμμετέχει και σε άλλες δραστηριότητες π.χ. αθλητισμός κ.λπ.
Β. Το σχολείο, όπου το παιδί μαθαίνει την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου και ενημερώνεται για τα φαινόμενα κατάχρησης, παρενόχλησης κ.λπ.
Γ. Τα ΜΜΕ τα οποία πρέπει να προσφέρουν ενημέρωση με αντικειμενικό τρόπο, χωρίς «άρωμα» reality.
Δ. Η πολιτεία, η οποία θα πρέπει να νομοθετήσει ένα νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία των internet café, προγράμματα πρωτογενούς και δευτερογενούς πρόληψης στα σχολεία, εκπαίδευση γονέων κ.ά.

ΠΗΓΗ: http://www.apogevmatini.gr

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Folli: Υποστηρίζει την Ένωση «Μαζί για το Παιδί»

Η Links of London σχεδίασε και παρουσιάζει ένα νέο συλλεκτικό Friendship Bracelet στα χρώματα του τιρκουάζ και ασημί, υποστηρίζοντας την Ένωση «Μαζί για το Παιδί». Συνεχίζοντας την παράδοση των Friendship Bracelets, το 20% των εσόδων από τις πωλήσεις της συγκεκριμένης έκδοσης θα διατεθεί για τους σκοπούς της Ένωσης των 10 φιλανθρωπικών σωματείων, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που αποτελούν το «Μαζί για το Παιδί». Μετά τη μεγάλη επιτυχία του Friendship Bracelet που σχεδιάστηκε τον περασμένο Νοέμβριο στο χρώμα του μπορντώ για να υποστηρίξει τους σκοπούς της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», η Links of London υπόσχεται να χαρίσει και πάλι παιδικά χαμόγελα με μια καλοκαιρινή έκδοση, συνδυάζοντας το ασημί με το τιρκουάζ. Συνδυάστε το με κοσμήματα, με το ρολόι σας ή με άλλα βραχιόλια Friendship Bracelets, και δημιουργείστε το δικό σας στυλ. Το νέο βραχιόλι κυκλοφορεί ήδη σε περιορισμένη έκδοση μόλις 400 τεμαχίων και διατίθεται προς πώληση αποκλειστικά στα καταστήματα Links of London στην Ελλάδα στην τιμή των 130€. Η πρωτότυπη σειρά Friendship Bracelets της Links of London, σημειώνει τεράστια επιτυχία διεθνώς, στηρίζοντας ταυτόχρονα το έργο φιλανθρωπικών οργανώσεων ανά τον κόσμο που σχετίζονται με παιδιά, το πιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας μας. Ξεχωριστοί χρωματικοί συνδυασμοί σχεδιάζονται και διατίθενται σε περιορισμένη έκδοση ανά χώρα, ανάλογα με το φιλανθρωπικό ίδρυμα που υποστηρίζουν. Μεταξύ των διάσημων ανά τον κόσμο fans των Friendship Bracelets συγκαταλέγονται η Uma Thurman, η Catherine Zeta Jones, η Elle MacPherson και άλλοι. Αποκτήστε κι εσείς το νέο ελληνικό Friendship Bracelet πριν εξαντληθεί και βοηθήστε το έργο της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί».
Η Ένωση «Μαζί για το Παιδί» αποτελείται από 10 φιλανθρωπικά σωματεία, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που από το 1996 συνεργάζονται σε ένα πλαίσιο αγάπης, αλληλεγγύης και ισοτιμίας για να βοηθήσουν το πιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας, το παιδί και ιδιαίτερα το παιδί σε ανάγκη. Οι προσπάθειες της Ένωσης αγκαλιάζουν και υποστηρίζουν ετησίως 5.000 παιδιά με νοητική υστέρηση, κινητικές δυσκολίες, οικογενειακά προβλήματα, βαριές αρρώστιες προσφέροντας τους καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και ένα καλύτερο μέλλον. Με στόχο να βοηθούν ακόμα περισσότερα παιδιά και νέοι, η Ένωση δημιούργησε και λειτουργεί την Πανελλαδική «115 25 Γραμμή Μαζί για το Παιδί». Μέσω της τηλεφωνικής γραμμής επικοινωνίας παρέχονται συμβουλές σε παιδιά, εφήβους και γονείς έτσι ώστε να δίνονται οι σωστές κατευθύνσεις σε ότι αφορά την πληθυσμιακή αυτή ομάδα. Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να επισκεφτείτε: www.mazigiatopaidi.gr ή να επικοινωνήσετε στο 210-74 82 690.
Αρχική πηγή: http://www.euro2day.gr