Κίνδυνος σπονδυλικού τραυματισμού για τα παιδιά που εμπλέκονται σε τροχαία ατυχήματα

Τα παιδιά κάτω των 12 ετών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να υποστούν βλάβη στην σπονδυλική στήλη κατά την εμπλοκή τους σε τροχαίο ατύχημα, πιθανόν επειδή τα συνηθισμένα καθίσματα αυτοκινήτου δεν είναι κατάλληλα γι' αυτά, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Disease in Childhood.
Η μελέτη που έκαναν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία με επικεφαλής τις Δρ Τζουλι Μπράουν και Λιν Μπιλστον έδειξε ότι τα παιδιά που είχαν διακομιστεί στα τμήματα επειγόντων περιστατικών δύο νοσοκομείων της χώρας μετά από εμπλοκή τους σε τροχαίο ατύχημα, όσα ήταν νεότερα των 12 ετών είχαν επταπλάσιες πιθανότητες να έχουν υποστεί σοβαρό τραυματισμό στην σπονδυλική τους στήλη.
Εκ των 72 παιδιών και εφήβων του δείγματος, όλα κατά την διάρκεια του ατυχήματος φορούσαν ζώνη. Ο υψηλότερος κίνδυνος σπονδυλικού τραυματισμού στα παιδιά κάτω των 12 ετών αντανακλά την ακαταλληλότητα των ζωνών ασφαλείας των καθισμάτων του αυτοκινήτου.
Επειδή τα καθίσματα των αυτοκινήτων είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να απευθύνονται σε ενήλικες, τα μικρά παιδιά δεν έχουν την απαραίτητη προστασία σε περίπτωση ατυχήματος, και γι' αυτό είναι απαραίτητη η χρήση των παιδικών καθισμάτων, αναλόγως με την ηλικία του παιδιού-επιβάτη.
Ωστόσο στις περισσότερες χώρες, οι πολιτικές υγείας επιβάλλουν την χρήση του παιδικού καθίσματος μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών.
Η μελέτη όμως έρχεται να δείξει ότι θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι οδηγίες αυτές και φυσικά θα πρέπει να βελτιωθούν κατασκευαστικά τα παιδικά καθίσματα ώστε να παράσχουν την μέγιστη ασφάλεια και προστασία στα παιδιά.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι επιβάτες των πίσω καθισμάτων είναι παιδιά κάτω των 18 ετών. Ωστόσο τα περισσότερα προσκέφαλα των πίσω καθισμάτων είναι ακατάλληλα για τα παιδιά, ωθώντας τα παιδιά να «καμπουριάζουν» προκειμένου να έχουν τα γόνατά τους λυγισμένα και να ακουμπούν στα πατάκια.
Αυτό επηρεάζει την σωστή θέση που πρέπει να έχει η ζώνη ασφαλείας. Ο ένας βραχίονας πρέπει να περνά από τον ώμο και το κέντρο του θώρακα, ενώ ο δεύτερος πρέπει να περνά χαμηλά από την περιοχή της κοιλιάς, πάνω από τους μηρούς. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις η ζώνη ασφαλείας δεν εφαρμόζει σωστά, θέτοντας το παιδί σε κίνδυνο.
Οι κατασκευαστές οχημάτων θα πρέπει να σχεδιάσουν εκ νέου τις ζώνες ασφαλείας των πίσω καθισμάτων του αυτοκινήτου ώστε να πετυχαίνουν τον στόχο τους.
Μέχρι να γίνει αυτό οι γονείς θα πρέπει να μεριμνούν πάντα ώστε το παιδί ανάλογα με την ηλικία του να κάθεται στο ειδικό παιδικό κάθισμα, μέχρι τουλάχιστον να φτάσει σε τέτοια σωματική διάπλαση που να του επιτρέπεται να φορά με τον σωστό τρόπο την ζώνη ασφαλείας.
ΠΗΓΗ: ΙΝ