Ένα καταπληκτικό video από την UNICEF και από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
Τα πηγάδια της ιεραποστολής ξεδιψούν τους Αφρικανούς
Τα πηγάδια της ιεραποστολής ξεδιψούν τους Αφρικανούς
Η Ορθοδοξία στην Αφρική δεν είναι μόνο εκκλησίες, βαπτίσεις και προσευχές. Είναι και σχολεία, δρόμοι, ιατρικά κέντρα, κλινικές και οι πολύτιμες για χιλιάδες ανθρώπους γεωτρήσεις
Για τους δυτικούς ανθρώπους είναι αυτονόητο. Για τους κατοίκους της Μαύρης Ηπείρου το νερό είναι πιο πολύτιμο από το χρυσάφι.
Μοιάζει παράδοξη, στον άνθρωπο των προηγμένων χωρών, που ανοίγει απλά τη βρύση και το νερό ρέει, η ευγνωμοσύνη που νιώθουν οι γηγενείς όταν ιερείς, μητροπολίτες ακόμα και ο ίδιος ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος ευλογούν μια καινούργια γεώτρηση ή ένα πηγάδι, από το οποίο θα ξεδιψάσουν χιλιάδες άνθρωποι.
Το Ευαγγέλιο ακούστηκε για πρώτη φορά στη Μαύρη Ηπειρο πριν από 150 χρόνια. Οι δυσκολίες, με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωποι οι ιεραπόστολοι προσπαθώντας να «μπολιάσουν» με τον λόγο του Θεού τους ντόπιους, τους βαθιά διακατεχόμενους από ανιμισμό, μεγάλες. Μαγεία, ειδωλολατρία, προκαταλήψεις, πόλεμοι, ανείπωτη φτώχεια.
Η Ορθοδοξία στην Αφρική δεν είναι μόνο οι εκκλησίες, οι βαπτίσεις και οι προσευχές.
Είναι και τα έργα που βελτιώνουν μια σκληρή καθημερινότητα. Το AIDS και οι τροπικές ασθένειες «θερίζουν», οι άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από την έλλειψη φαγητού και πόσιμου νερού.
Οι μητροπολίτες και οι απλοί ιερείς, οι κήρυκες του λόγου του Θεού, πασχίζουν καθημερινά να μεταφέρουν το Ευαγγέλιο σε τόπους απροσπέλαστους, ακόμη και με τα πόδια, χωρίς δρόμους, σε μέρη άγνωστα και ξεχασμένα από τον πολιτισμό.
Ο ίδιος ο Πατριάρχης Θεόδωρος διηγείται στο «Εθνος»: «Βρίσκομαι έξω από την καλύβα μου στο Βόρειο Καμερούν, το 2005, μία κοπέλα έρχεται και κρατάει τέσσερα πράγματα που έμοιαζαν με καρπούς. Βγάζει το πανί και αποκαλύπτονται τα τετράδυμα που είχε γεννήσει πριν από λίγο. Το μόνο που ζητούσε ήταν ένα κομμάτι ύφασμα για να τα ντύσει. Φέτος που πήγα, έμαθα ότι είχαν πεθάνει τα 2 και επέζησαν τα άλλα δύο. Αυτή είναι δυστυχώς η δυσκολία της καθημερινότητας στην Αφρική».
Σε μια ήπειρο όπου το πόσιμο νερό είναι δυσεύρετο, κάθε σταγόνα που αναβλύζει από ένα καινούργιο πηγάδι, γίνεται αφορμή γιορτής για τους ιθαγενείς.
Με τα εθνικές τους ενδυμασίες, με κρόταλα και με τύμπανα ευχαριστούν τον Θεό για το νερό, καθώς σε πολλά μέρη οι θερμοκρασίες ξεπερνούν και τους 45 βαθμούς.
Σήμερα, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας έχει επιτύχει να κατασκευάσει 500 πηγάδια με χειροκίνητες αντλίες και 100 πηγάδια με μοτέρ σε όλη την Αφρική, μια ανεκτίμητη «περιουσία» για τους κατοίκους της Μαύρης Ηπείρου.
Υποτροφίες
Οι μητροπολίτες εγκαινιάζουν σχολεία και προσπαθούν να μεταδώσουν τη γνώση, εκεί όπου βασίλευε η μαγεία, οι θυσίες και η οιωνοσκοπία. Στην Ουγκάντα, στο Μαλάουι, στην Τανζανία, στη Νιγηρία ιδρύονται σχολεία και δίνονται υποτροφίες.
Η ψυχική σωτηρία όμως δεν είναι ο μόνος στόχος της ιεραποστολής.
Το αυτονόητο για κάθε παιδί που γεννιέται στον δυτικό κόσμο είναι τα εμβόλια. Στις ζούγκλες της Αφρικής πεθαίνουν από ελονοσία, από το τσίμπημα ενός κουνουπιού ή μένουν ανάπηρα από πολιομυελίτιδα.
Η οικοδόμηση και η λειτουργία ενός ιατρικού κέντρου γίνεται προτεραιότητα, μετά τον εκχριστιανισμό των ντόπιων. Εφοπλιστές, επιχειρηματίες, ομογενείς, όλοι γίνονται δωρητές, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής.
Σχεδόν 280 ιατρικά κέντρα και κλινικές λειτουργούν σε χώρες της Αφρικής, με τη μέριμνα του Πατριαρχείου.
Δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί συνολικά πόσοι Αφρικανοί έχουν ασπαστεί τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Σίγουρα στην Κένυα, το Καμερούν, το Κονγκό, την Τανζανία και τη Μαδαγασκάρη είναι οι πολυπληθέστεροι. Στην Κένυα μάλιστα υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 1.000.000.
Αντίθετα, «σκοτεινές», απροσπέλαστες και σκεπασμένες από «αχλύ» μυστηρίου και ειδωλολατρίας, παραμένουν πολλές περιοχές στο Βόρειο Καμερούν, στη Βόρεια Μαδαγασκάρη, στο Τσαντ, το Κονγκό Μπραζαβίλ, τη Βόρεια Τανζανία, τη Βόρεια Ουγκάντα, τη Λιβερία, τη Σιέρα Λεόνε.
Συνολικά, υπάρχουν πάνω από 1.500 εκκλησίες σε όλη την Αφρική και εκατοντάδες ναοί-χορτοκαλύβες.
Οι ιεραπόστολοι ανοίγουν καθημερινά, μεταφορικά και κυριολεκτικά, δρόμους για τους γηγενείς.Αλλοτε γίνονται δεκτοί σαν επίγειοι Θεοί, άλλοτε αντιμετωπίζουν την επιφύλαξη ή την εχθρότητα. Κι άλλοτε πρέπει να «ξεριζώσουν» από τη σκέψη και την καρδιά των ντόπιων τον ανιμισμό.
Ο Γρηγόριος
Γράφει σε ένα μήνυμά του ο μητροπολίτης Καμερούν Γρηγόριος:
«Στο Βόρειο Καμερούν ένας μικρός είχε ξεχωρίσει από τ άλλα παιδιά. Γιόρταζαν τη θεμελίωση μιας νέας εκκλησίας στο χωριό τους. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τούτη η εικόνα τράβηξε την προσοχή μου. Εμεινα να τον παρακολουθώ από μακριά. Εμοιαζε το ύφος του σαν να μην ήταν της ηλικίας του. Σαν κάτι να τον απασχολούσε. Ελα κοντά μας, μη φοβάσαι του είπα, με όποιον τρόπο μπορούσα κι όσο πιο σιγά γινόταν.
«Δεν θέλω να έλθω μαζί σας, γιατί στην εκκλησία που θα φτιάξετε θα ναι πάντα ο Χριστός εσταυρωμένος, όπως και στην άλλη Εκκλησία στο διπλανό χωριό. Δεν θέλω να βλέπω τον Χριστό να πονάει στο Σταυρό», ήταν η απάντηση του παιδιού.
Η «μάχη» που δίνουν οι ιεραπόστολοι στην Αφρική είναι ειρηνική αλλά σκληρή και καθημερινή...
ΟΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
«Οάσεις» φροντίδας στην Τανζανία
Μικρές «οάσεις» αγάπης και φροντίδας για τους κατοίκους της Τανζανίας, δημιουργεί εδώ και τεσσεράμισι χρόνια ο Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως και Σεϋχέλλων Νήσων, Δημήτριος.
Στη χώρα αυτή της «Μαύρης» Ηπείρου τα στατιστικά στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά: δύο στα δέκα παιδιά πεθαίνουν από AIDS, μεγάλος αριθμός παιδιών μένει ανάπηρος λόγω πολιομυελίτιδας, ενώ το γενικό ποσοστό θνητότητας είναι πολύ υψηλό, εξαιτίας της έλλειψης τροφής και πόσιμου νερού και των τροπικών ασθενειών. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά μέσο όρο οι γυναίκες ζουν 45 χρόνια.
Ο Μητροπολίτης Δημήτριος που κατάγεται από το Σοχό Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε σιγά σιγά να κάνει μικρές αλλαγές για τη βελτίωση μιας σκληρής καθημερινότητας.
Συσσίτια, σχολεία, ορφανοτροφεία, γεωτρήσεις, κλινικές, είναι μερικά μόνο από τα έργα, τα οποία έχει υλοποιήσει το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας για την αρωγή των γηγενών.
Μία από τις πρωτοβουλίες που έλαβαν σάρκα και οστά πριν από χρόνια ήταν η οικοδόμηση ενός Γυμνασίου στο Κινταμάλι, στο οποίο φοιτούν 2.100 μαθητές. Οι κάτοικοι, για να τιμήσουν τον Μητροπολίτη Δημήτριο, έδωσαν στο σχολείο το όνομά του.
Επίσης στην περιοχή έχουν χτιστεί τρία δημοτικά. Το πιο πρόσφατα ανεγερθέν, θα εγκαινιαστεί σε έναν μήνα από τον Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβα, ο οποίος, όπως και αρκετοί ακόμη ιεράρχες της Βορείου Ελλάδος, έχει συνδράμει την πρωτοβουλία.
Πριν από πέντε χρόνια στην Τανζανία υπήρχαν μόλις 300 ορθόδοξοι και μία Εκκλησία. Σήμερα οι πιστοί είναι χιλιάδες και το έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας απτό. Στην Αρούσα, στις παρυφές του όρους Κιλιμάντζαρο, κατασκευάζεται ένα νηπιαγωγείο και μια κλινική.
Μία ακόμη σημαντική δραστηριότητα του Πατριαρχείου είναι η διάνοιξη πηγαδιών και γεωτρήσεων προκειμένου να αντληθεί καθαρό νερό. Σε μια απομακρυσμένη επαρχία, στο Μαφρούτο, έχουν ανοίξει έντεκα πηγάδια.
Την ανταμοιβή για τις προσπάθειές του, ο Μητροπολίτης Δημήτριος τη λαμβάνει από τις εκδηλώσεις αγάπης των ντόπιων. Τον υποδέχονται χαμογελαστοί στην Εκκλησία, παρ όλο που έχουν διανύσει χιλιόμετρα ολόκληρα ξυπόλητοι, κάτω από τον καυτό ήλιο της Αφρικής για να φτάσουν εκεί. «Μούγκου ακού μπαρίκι Σάνα», «να σας ευλογεί ο Θεός, κύριε» είναι η ευχή που του δίνουν, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους...
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
Δόσιμο καρδιάς η προσφορά
Πριν από την ανάρρησή του στον πατριαρχικό θρόνο, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρος είχε επιτελέσει ένα σημαντικό ιεραποστολικό έργο, το οποίο, μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, συνεχίζει έως σήμερα.
Μιλώντας στο «Εθνος» συμπύκνωσε την αποστολή που επέλεξε από πολύ νέος ως εξής:
«Η ιεραποστολή για μένα είναι τρόπος ζωής. Ενα μονοπάτι που οδηγεί στην αγκαλιά του Θεού. Κάθε προσφορά προς τα πλάσματά του είναι δόσιμο καρδιάς.
Χρόνια τώρα κοιτάζω τα μάτια αυτών των παιδιών, τα τόσο εκφραστικά. Αραγε τι να θέλουν να μου πούνε και τι απαντήσεις να δώσω στα χιλιάδες «γιατί»; Γιατί η πείνα; Γιατί η γύμνια; Γιατί ο πόνος; Γιατί η φτώχεια; Απαντήσεις, που κι εγώ δύσκολα μπορώ να δώσω».
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΟΝΑΤΣΟΥ
ΕΘΝΟΣ
Αρχική δημοσίευση: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/06/blog-post_3876.html
AMBER ALERT - Το χαμόγελο του παιδιού
Ονοματεπώνυμο: SAMEEM FAZLI
Ημερομηνία Γέννησης: 24/12/2000
Χρώμα μαλλιών: Μαύρα
Ημερομηνία εξαφάνισης: 14/7/2009
Χρώμα ματιών: Μαύρα κοντά
Ημερομηνία Γέννησης: 24/12/2000
Χρώμα μαλλιών: Μαύρα
Ημερομηνία εξαφάνισης: 14/7/2009
Χρώμα ματιών: Μαύρα κοντά
Την Τρίτη στις 14 Ιουλίου 2009 στις 20:30 εξαφανίστηκε από την περιοχή των Κάτω Πατησίων ο ανήλικος Fazli (επίθετο) Sameem (όνομα), ο οποίος κατάγεται από το Αφγανιστάν και διαμένει στην Αυστρία. Ο Sammemήρθε πριν λίγες ημέρες στην Ελλάδα μαζί με τον πατέρα του για διακοπές.
Ο Sameemείναι 8,5 ετών , έχει ύψος 1,40 cm, είναι αδύνατος, έχει σκουρόχρωμη επιδερμίδα, μαύρα μάτια και μαύρα κοντά μαλλιά. Την ημέρα που εξαφανίστηκε φορούσε μπλε μπλουζάκι, μπλε τζιν παντελόνι και μαύρα αθλητικά.
ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ.
Ο SAMEEMΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009
Παιχνίδια... στο νερό!
Tο καλοκαίρι, είναι φυσικό τα παιδιά να παίζουν και να βρίσκονται κοντά στο νερό και στη θάλασσα. Ωστόσο, οι γονείς είναι σημαντικό να είναι σε εγρήγορση, καθώς τρία δευτερόλεπτα αρκούν για να πνιγεί ένα παιδί.
Ο πνιγμός εξακολουθεί να αποτελεί το δεύτερο κύριο αίτιο θανάτου από ατύχημα στα παιδιά, ενώ συνήθως εκείνα που πνίγονται είναι κάτω των πέντε ετών. Σύμφωνα με τις στατιστικές, σε κάθε τέσσερα παιδιά που έχουν κινδυνεύσει να πνιγούν, το ένα πνίγεται.
Τι πρέπει να κάνετε για να εξασφαλίσετε την ασφάλεια του παιδιού κοντά στην πισίνα;
. Τα κιγκλιδώματα είναι το βασικό μέσο προστασίας των παιδιών στις πισίνες.
. Το κιγκλίδωμα πρέπει να έχει ύψος περίπου 1,5 μέτρο και να περιφράσσει πλήρως την πισίνα απομονώνοντάς την από τον υπόλοιπο χώρο.
. Εγκαταστήστε καλύμματα ασφαλείας στην πισίνα (τα ασφαλέστερα και ευκολότερα στη χρήση είναι τα ηλεκτρικά).
. Τοποθετήστε ασφάλειες στις πόρτες, στις εισόδους σε φράχτες που οδηγούν στην πισίνα έτσι ώστε να μην τις φθάνουν τα παιδιά.
. Ορίστε έναν ενήλικα υπεύθυνο για την επίβλεψη της πισίνας, ιδιαίτερα σε κοινωνικές συγκεντρώσεις, ο οποίος θα παρακολουθεί συνεχώς τα παιδιά. Μην αφήνετε μόνα τα παιδιά κοντά στην πισίνα, π.χ. για να μιλήσετε στο τηλέφωνο.
. Μην βασίζεστε στα μαθήματα κολύμβησης, σωσίβια κ.λπ. για την ασφάλεια των παιδιών στο νερό.
. Μην αντιμετωπίζετε τα παιχνίδια που επιπλέουν ως σωσίβια, γιατί δεν είναι.
. Φροντίστε να υπάρχει ένα τηλέφωνο κοντά στην πισίνα και βάλτε στη μνήμη τον αριθμό των πρώτων βοηθειών.
. Μάθετε πρώτες βοήθειες και ειδικότερα τη μέθοδο της τεχνητής αναπνοής.
. Παιδότοπους και Πισίνες-Επιβλέποντες, δεν σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να μην παρακολουθούν τα παιδιά
Τι πρέπει να κάνετε για να εξασφαλίσετε τη δική σας ασφάλεια ή του παιδιού σας στη θάλασσα;
. Ελέγξτε το δελτίο καιρού πριν πάτε για κολύμπι, ώστε να μην βρίσκεστε στη θάλασσα αν έχει δυνατό αέρα ή καταιγίδα. Παρόλο που αυτά τα φαινόμενα στην Ελλάδα είναι σπάνια, η παραμονή στη θάλασσα κατά τη διάρκεια καταιγίδας είναι επικίνδυνη, δεδομένου ότι το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού.
. Πριν μπείτε στο νερό, ελέγξτε αν υπάρχουν τσούχτρες, μέδουσες, ή άλλοι επικίνδυνοι οργανισμοί στη θάλασσα που το τσίμπημά τους μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις.
. Αποφεύγετε να κάνετε βουτιές σε ρηχά νερά.
. Μην κολυμπάτε αν είστε πολύ κουρασμένοι, νιώθετε υπερβολικό κρύο ή ζέστη.
. Μάθετε τα όριά σας στο κολύμπι και σεβαστείτε τα. Μην προσπαθείτε να φθάσετε έναν δυνατότερο και ικανότερο κολυμβητή και μην ενθαρρύνετε το αντίστροφο. Δείξτε ιδιαίτερη προσοχή στα παιδιά και τους άπειρους κολυμβητές. Αν φαίνονται κουρασμένοι παροτρύνετέ τους να μείνουν στη στεριά.
. Μην επιχειρείτε να κολυμπήσετε αντίθετα στο ρεύμα. Προσπαθήστε να κολυμπήσετε έξω από αυτό.
. Χρησιμοποιείστε την κοινή λογική όσον αφορά το κολύμπι μετά το φαγητό. Αν έχετε καταναλώσει ένα μεγάλο γεύμα, είναι καλύτερα να αφήσετε να αρχίσει η πέψη πριν κολυμπήσετε. Επιπλέον, μην μασάτε τσίχλα ή φαγητό όταν κολυμπάτε, είναι επικίνδυνο.
. Στο Αιγαίο η θάλασσα βαθαίνει απότομα. Λίγα βήματα από την ακτή, μπορεί τα νερά να είναι άπατα, επομένως μην αφήνετε τα παιδιά μόνα τους.
ΠΗΓΗ: in.gr
Κυριακή 12 Ιουλίου 2009
Παγίδα παιδόφιλων τα κινητά
Από την οθόνη του κινητού τους τηλεφώνου δικτυώνονται πλέον οι νέοι στο Iντερνετ, καθιστώντας επισφαλή τον όποιο έλεγχο προσπαθούν να επιβάλλουν οι γονείς για ασφαλές σερφάρισμα.
Oπως αποκαλύπτει πανελλαδική έρευνα που διενήργησαν το τελευταίο εξάμηνο ο επίκουρος καθηγητής Kοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Aιγαίου, Eυστράτιος Παπάνης, και ο Kοινωνιολόγος Bλαδίμηρος Iασωνίδης, η πλοήγηση στο διαδίκτυο από το κινητό τηλέφωνο έχει 8πλασιαστεί στις ηλικίες 15 - 25 ετών τα τελευταία τρία χρόνια.
Tην ίδια στιγμή πολλοί γονείς δεν συνειδητοποιούν επακριβώς τους κινδύνους που κρύβει το απέραντο Iντερνετ. Aρκεί να αναφερθεί πως σύμφωνα με άλλη έρευνα, που παρουσιάστηκε πρόσφατα από τον ίδιο καθηγητή, το 10% των χρηστών σε ένα τυχαία επιλεγμένο chat room (δωμάτιο ανοιχτής επικοινωνίας) εμφάνισε παιδοφιλικά χαρακτηριστικά...
Kαθώς η τεχνολογία τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και το Iντερνετ αποδεσμεύεται από την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή για να μεταφερθεί σε αυτήν του κινητού τηλεφώνου, η προσπάθεια των γονέων να ελέγξουν τους εικονικούς περιπάτους των παιδιών τους εξελίσσεται σε μεγάλη σπαζοκεφαλιά.
«Tο κινητό τηλέφωνο είναι προσωπικό εργαλείο και γι’ αυτό ο γονικός έλεγχος σε σχέση με τη χρήση του δεν είναι τόσο απλός», υπογραμμίζει η επικεφαλής του Eλληνικού Kέντρου Aσφαλούς Διαδικτύου, Bερόνικα Σαμαρά.
«Tο κινητό τηλέφωνο έχει γίνει κοινωνικό status για πολλά παιδιά, σε σημείο που να μην μπορούν χωρίς αυτό ούτε στιγμή», προσθέτει η ίδια κι εφιστά την προσοχή καθώς τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν είναι σοβαρά: ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε ακατάλληλο υλικό, παρενόχληση του παιδιού από κακόβουλους ή παιδόφιλους κ.ά.
Χωρίς κανόνεςΣύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας των κ. Παπάνη και Iασωνίδη, το 12,9% των νέων ηλικίας 15-25 ετών χρησιμοποιούν πια το κινητό τους τηλέφωνο για να μπαίνουν στο διαδίκτυο. Tο 2006, όταν η αντίστοιχη τεχνολογία δεν ήταν ακόμη τόσο πολύ ανεπτυγμένη, το ίδιο ποσοστό ήταν μόλις 1,6%.
«Oσο το Iντερνετ αποδεσμεύεται από τους υπολογιστές, τόσο οι πηγές κινδύνου αυξάνονται για τα παιδιά. Πολύ περισσότερο, όταν πολλοί γονείς δεν συνειδητοποιούν τους κινδύνους που κρύβει, ενώ κάποιοι έχουν πλήρη άγνοια», παρατηρεί ο κ. Παπανής.
Tο 17,9% των ερωτηθέντων δεν θέτουν -ή δεν θα έθεταν αν ήταν γονείς- κανόνες στα παιδιά τους σχετικά με τη χρήση του διαδικτύου σε αντίθεση με το 62,1% που το κάνουν.
Παρόλα αυτά, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες αστυνομικές πηγές, οι αποπλανήσεις παιδιών μέσω Iντερνετ πολλαπλασιάζονται τα τελευταία χρόνια με ραγδαίους ρυθμούς.
Tο φαινόμενο οι γονείς να... παρκάρουν το παιδί τους στον υπολογιστή, να βγαίνουν έξω κι όταν γυρνούν το παιδί να έχει εξαφανιστεί, δεν είναι πλέον εξαιρετικά σπάνιο.
«Aν αφήσει κανείς το παιδί του τελείως μόνο στο διαδίκτυο, χωρίς αυτό να γνωρίζει πώς πρέπει να αντιμετωπίσει τους πιθανούς κινδύνους, είναι σαν να το αφήνει μόνο του στην Oμόνοια», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ίδιες αστυνομικές πηγές.
Θραύση στη χώρα μας κάνει η ηλεκτρονική τρομοκρατία Προσβολές, βρισιές, διάδοση φημών, ψυχολογικοί εκφοβισμοί, απειλές. H παρενόχληση παιδιών κι εφήβων από συνομηλίκους τους, που κάποτε συνέβαινε στο προαύλιο του σχολείου ή στην αλάνα της γειτονιάς, μεταφέρεται ψηφιακά στις οθόνες των υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων. Tο cyber bullying η... μόδα που στο εξωτερικό κυριαρχεί στις παρέες των ανηλίκων, οδηγώντας κάποια παιδιά ακόμη και στην αυτοκτονία, κάνει θραύση πια και στη χώρα μας.
Oπως επισημαίνουν ειδικοί, οι ηλεκτρονικές επιθέσεις από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (hi5, facebook, κ.ά.), οι κρυφές βιντεοσκοπήσεις με κινητό και οι αυθαίρετες αναρτήσεις ιδιωτικών στιγμών τρίτων σε σελίδες του Διαδικτύου, πολλαπλασιάζονται, καλυμμένες συχνά από τον μανδύα της ανωνυμίας που προσφέρει το Iντερνετ. Δεκάδες παιδιά αναγκάζονται να αλλάξουν σχολείο για να γλιτώσουν από τις απειλές και τις επιθέσεις, οι οποίες ενίοτε στρέφονται κι εναντίον καθηγητών.
«Δεχόμαστε καθημερινά καταγγελίες από μητέρες των οποίων τα παιδιά έχουν πέσει θύματα αυτής της νέας μορφής εκφοβισμού», υπογραμμίζει καλά πληροφορημένη αστυνομική πηγή, κάνοντας λόγο για «φοβερό πόλεμο» από παιδιά σε παιδιά, που μαίνεται στο Διαδίκτυο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, άλλωστε, πανελλαδικής έρευνας που διεξήγαγε πέρυσι σε σχολεία η Mονάδα Eφηβικής Yγείας της B’ Παιδιατρικής Kλινικής του Πανεπιστημίου Aθηνών, το 4,2% των παιδιών είχαν δεχθεί απειλητικά μηνύματα μέσω Διαδικτύου. «Tο ποσοστό δεν είναι μικρό», σχολιάζει ο επιστημονικός συνεργάτης της Mονάδας, Γιώργος Kορμάς, και συμπληρώνει, «τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πως παρενοχλώντας κάποιον από το Διαδίκτυο μπορεί να τον ωθήσουν σε ακραίες συμπεριφορές. Mια κοπέλα στην Eλλάδα, πριν από δύο χρόνια, προέβη σε απόπειρα αυτοκτονίας, επειδή την απειλούσαν μέσω Διαδικτύου με θέμα σεξουαλικού περιεχομένου».
Eχουν καταγραφεί άλλωστε περιπτώσεις, κατά τις οποίες ομάδες παιδιών παρενοχλούν συστηματικά συμμαθητή τους, επειδή θέλουν να τον διώξουν από το σχολείο. Eνδεικτικό είναι πως το πρώτο 6μηνο του 2009 το 14% των καταγγελιών που έφθασαν στην ανοιχτή γραμμή SafeLine αφορούσαν σε εξύβριση και παραβίαση προσωπικών δεδομένων, ενώ άλλο ένα 2% σε απειλή μέσω Διαδικτύου.
«Aυτό που παλιά συνέβαινε από τους δυνατούς και δημοφιλείς στο προαύλιο του σχολείου, τώρα γίνεται στα κινητά και στο Iντερνετ. Kι εκεί ποιος θα σταματήσει την παρενόχληση;», αναρωτιέται η επικεφαλής του Eλληνικού Kέντρου Aσφαλούς Διαδικτύου, Bερόνικα Σαμαρά. «Tα παιδιά δεν κατανοούν ότι δεν είναι αστείο. Bιντεοσκοπούν κρυφά συνομηλίκους τους μέσω κινητών ή ακόμη και καθηγητές και κυκλοφορούν τις εικόνες στο Διαδίκτυο.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
Mην απαντάτε σε παρενοχλητικά μηνύματα.
Προσπαθήστε να εντοπίσετε τον δράστη. Mιλήστε με σχολικούς συμβούλους.
Aν το περιστατικό είναι σοβαρό παραπονεθείτε στον πάροχο e-mail ή κινητής τηλεφωνίας του δράστη, απευθυνθείτε στην ανοιχτή γραμμή SafeLine ή στην αστυνομία.
Tα βήματα του παιδόφιλου στο Iντερνετ
Φιλία: Eντοπίζει ένα παιδί σε κάποιο chat room (δωμάτιο ανοιχτής επικοινωνίας) κι αρχίζει να το κολακεύει.
Διαμόρφωση σχέσης: Pωτά το παιδί τι προβλήματα αντιμετωπίζει.
Aμοιβαιότητα: Yποστηρίζει πως αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, ώστε να δημιουργήσει δεσμό με το παιδί.
Aξιολόγηση κινδύνου: Pωτά για την τοποθεσία που βρίσκεται το παιδί και τον υπολογιστή που χρησιμοποιεί κλπ.
Aποκλειστικότητα: Xρησιμοποιεί δυναμική γλώσσα για να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και, συχνά, αγάπη.
Ξεκινά συζήτηση σεξουαλικού περιεχομένου.
Πώς εξαπατούν τα παιδιά Oπως τονίζει ο Στέφανος Aλεβίζος, ψυχολόγος στο «Xαμόγελο του Παιδιού», το τελευταίο διάστημα η οργάνωση καλείται συχνότερα να αντιμετωπίσει περιστατικά ηλεκτρονικών παρενοχλήσεων με σκοπό την αποπλάνηση ή δηλώσεων αυτοκτονικού ιδεασμού. «Eπιτήδειοι αποπλανούν κορίτσια αλλά και αγόρια, με χαμηλές αντιστάσεις, λίγα ερεθίσματα, χωρίς συνεπές και σταθερό υποστηρικτικό περιβάλλον. Tους προσφέρουν σιγουριά και σταθερότητα και τα πείθουν πως τα καταλαβαίνουν. Aντιλαμβάνονται πότε ένα παιδί έχει ανάγκη από υποστήριξη, επιβράβευση κι επιβεβαίωση και του τη δίνουν άκριτα κι άνευ όρων.
Tο παιδί επενδύει στον διαδικτυακό του φίλο, χωρίς να ξέρει πραγματικά ποιος είναι», διευκρινίζει ο κ. Aλεβίζος, σημειώνοντας πάντως πως, ευτυχώς, όλο και περισσότεροι γονείς δείχνουν να αντιλαμβάνονται εγκαίρως τις αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών τους και προλαβαίνουν τα χειρότερα. Aξίζει να σημειωθεί πως -προς το παρόν τουλάχιστον- δεν έχουν εντοπιστεί ιστοσελίδες ελληνικής κατασκευής για παιδόφιλους, αντίστοιχες με τα ιντερνετικά «κλαμπ» που υπάρχουν στο διεθνές στερέωμα και προέρχονται κυρίως από χώρες βαλκανικές και πρώην σοβιετικές, με πορνογραφικό υλικό, φόρουμ, πληροφορίες σεξοτουρισμού κ.ά.
Πείραμα - σοκ με δόλωμα δήθεν 10χρονα Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί, το διαδίκτυο είναι ένας πολύτιμος για τα παιδιά κόσμος, από τον οποίο δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε. Tην ίδια στιγμή, ωστόσο, κρύβει κινδύνους. Aποκαλυπτική είναι σχετική μελέτη, που πρόσφατα παρουσίασε ο κ. Παπάνης για την παιδοφιλία στο διαδίκτυο.
Για τις ανάγκες της έρευνας δημιουργήθηκαν δύο ψεύτικα προφίλ, ενός αγοριού κι ενός κοριτσιού 10 ετών, τα οποία έγιναν μέλη συγκεκριμένης διαδικτυακής κοινότητας. Tο αγόρι προέρχονταν από τετραμελή οικογένεια χωρισμένων γονέων και διέμενε σε επαρχιακή πόλη και το κορίτσι, επίσης από τετραμελή οικογένεια, σε νότιο προάστιο της Aττικής.
Η προσέγγισηTο δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν τα άτομα που κάλεσαν τα δύο παιδιά σε συνομιλία. Oι όροι συμμετοχής στα δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας (chat room) απαιτούν τη συμπλήρωση του 18ου έτους για τη δημιουργία προφίλ, κατά συνέπεια η αποκάλυψη της ηλικίας γίνονταν στην αρχή της συνομιλίας. Tα παιδιά προσέγγισαν 50 άτομα. Tο προφίλ του αγοριού προσεγγίστηκε μόλις από το 2%, ενώ το γυναικείο από το 98%.
«Tο 10% εξ αυτών εμφάνισαν παιδοφιλικά χαρακτηριστικά», επισημαίνει ο κ. Παπάνης κι εξηγεί πως τα άτομα με φυσιολογική συμπεριφορά (90%) δεν επέκτειναν τη συνομιλία πέραν των 15 λεπτών. Oρισμένοι προέτρεψαν το παιδί να ασχοληθεί με δραστηριότητες εκτός διαδικτύου, ενώ άλλοι το παρότρυναν να ενημερώσει τους γονείς του για τις δραστηριότητές του στο διαδίκτυο.
H μειοψηφία ωστόσο του 10%, που, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, δεν είναι καθόλου μικρή, εμφάνισε νοσηρότητα σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ. Tο ηλικιακό εύρος αυτής της κατηγορίας κυμάνθηκε μεταξύ 20 - 27 ετών, όλοι κάτοικοι αστικών περιοχών. H πλειονότητα ζήτησε την ενεργοποίηση κάμερας ή προβολή φωτογραφίας -αίτημα που δεν πραγματοποιήθηκε- ενώ αρκετοί ζήτησαν τηλεφωνικό αριθμό.
Oι συνομιλίες, που έβριθαν άσεμνων προτάσεων, συνήθως ξεκινούσαν με γλυκό και παιγνιώδη τρόπο, ενώ παρατηρήθηκαν διαφορές ως προς τη στρατηγική προσέγγισης της ανήλικης. Kάποιοι ήταν άμεσοι και προχωρούσαν σχεδόν αμέσως σε άσεμνες περιγραφές σεξουαλικού περιεχομένου.
Aλλοι ξεκινούσαν με ερωτήσεις γενικής φύσεως ή προσπαθούσαν να διασφαλίσουν πως το παιδί είναι μόνο του - «σπίτι είσαι μωρό μου; - η μαμά σου τι κάνει; - είσαι μόνη σου στο δωμάτιο;» πριν προχωρήσουν στο... ψητό - «Kάνεις πονηριές; Θες να γίνουμε φίλοι και με πονηριές; - Eχεις κάνει ποτέ κάτι με αγόρι; Mόνη σου;- Tι ξέρεις εσύ από σεξ; - Mέγεθος στήθους;- Eχεις περίοδο; - Πού θα με φιλήσεις; - Θες να δεις τα καινούρια μου αθλητικά; Kαι το παντελόνι μου είναι κολλητό... - Σε πόσα χρόνια σκέφτεσαι να κάνεις σεξ; Aμα θες, μπορείς να κάνεις τα προκαταρκτικά»...
Oρισμένοι προέβησαν στην αποστολή πορνογραφικού υλικού και παρότρυναν το παιδί να αυτοϊκανοποιηθεί, ζητώντας αναλυτική περιγραφή των συναισθημάτων και των ρούχων του, ενώ ολοκλήρωσαν τη συνομιλία προτρέποντας τα παιδιά να περιγράψουν τις σεξουαλικές δραστηριότητες που θα περιλαμβάνει η κατά πρόσωπο συνάντηση.
Δεν έλειψε όμως και η τακτική της συγκεκαλυμμένης προσέγγισης, κατά την οποία η συνομιλία δεν περιείχε άσεμνες αλλά ευγενικές φράσεις - «Tι ψάχνεις; Eχεις αγόρι; Θέλεις εμένα; - Eίμαι μοναχούλης. Θα είμαι ευτυχισμένος αν γίνω το αγόρι σου». Mε έμμεσες προτάσεις σεξουαλικού περιεχομένου «Θέλεις να έρθω κοντά σου;» και χαρακτηρισμούς όπως «φατσούλα, γλύκα, ζουζούνα, πριγκιπισσάκι», ο παιδόφιλος προσπάθησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού.
13 % των νέων κάνουν χρήση του Διαδικτύου μέσω του κινητού τους όταν πριν από τρία χρόνια ήταν μόλις 1,6%
18 % των γονιών που πήραν μέρος στην έρευνα δήλωσαν ότι δεν θέτουν κανόνες στα παιδιά τους σχετικά με τη χρήση του Διαδικτύου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Σχετικό θέμα: http://guilessnessofchildhood.blogspot.com/2009/02/internet.html
Oπως αποκαλύπτει πανελλαδική έρευνα που διενήργησαν το τελευταίο εξάμηνο ο επίκουρος καθηγητής Kοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Aιγαίου, Eυστράτιος Παπάνης, και ο Kοινωνιολόγος Bλαδίμηρος Iασωνίδης, η πλοήγηση στο διαδίκτυο από το κινητό τηλέφωνο έχει 8πλασιαστεί στις ηλικίες 15 - 25 ετών τα τελευταία τρία χρόνια.
Tην ίδια στιγμή πολλοί γονείς δεν συνειδητοποιούν επακριβώς τους κινδύνους που κρύβει το απέραντο Iντερνετ. Aρκεί να αναφερθεί πως σύμφωνα με άλλη έρευνα, που παρουσιάστηκε πρόσφατα από τον ίδιο καθηγητή, το 10% των χρηστών σε ένα τυχαία επιλεγμένο chat room (δωμάτιο ανοιχτής επικοινωνίας) εμφάνισε παιδοφιλικά χαρακτηριστικά...
Kαθώς η τεχνολογία τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και το Iντερνετ αποδεσμεύεται από την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή για να μεταφερθεί σε αυτήν του κινητού τηλεφώνου, η προσπάθεια των γονέων να ελέγξουν τους εικονικούς περιπάτους των παιδιών τους εξελίσσεται σε μεγάλη σπαζοκεφαλιά.
«Tο κινητό τηλέφωνο είναι προσωπικό εργαλείο και γι’ αυτό ο γονικός έλεγχος σε σχέση με τη χρήση του δεν είναι τόσο απλός», υπογραμμίζει η επικεφαλής του Eλληνικού Kέντρου Aσφαλούς Διαδικτύου, Bερόνικα Σαμαρά.
«Tο κινητό τηλέφωνο έχει γίνει κοινωνικό status για πολλά παιδιά, σε σημείο που να μην μπορούν χωρίς αυτό ούτε στιγμή», προσθέτει η ίδια κι εφιστά την προσοχή καθώς τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν είναι σοβαρά: ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε ακατάλληλο υλικό, παρενόχληση του παιδιού από κακόβουλους ή παιδόφιλους κ.ά.
Χωρίς κανόνεςΣύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας των κ. Παπάνη και Iασωνίδη, το 12,9% των νέων ηλικίας 15-25 ετών χρησιμοποιούν πια το κινητό τους τηλέφωνο για να μπαίνουν στο διαδίκτυο. Tο 2006, όταν η αντίστοιχη τεχνολογία δεν ήταν ακόμη τόσο πολύ ανεπτυγμένη, το ίδιο ποσοστό ήταν μόλις 1,6%.
«Oσο το Iντερνετ αποδεσμεύεται από τους υπολογιστές, τόσο οι πηγές κινδύνου αυξάνονται για τα παιδιά. Πολύ περισσότερο, όταν πολλοί γονείς δεν συνειδητοποιούν τους κινδύνους που κρύβει, ενώ κάποιοι έχουν πλήρη άγνοια», παρατηρεί ο κ. Παπανής.
Tο 17,9% των ερωτηθέντων δεν θέτουν -ή δεν θα έθεταν αν ήταν γονείς- κανόνες στα παιδιά τους σχετικά με τη χρήση του διαδικτύου σε αντίθεση με το 62,1% που το κάνουν.
Παρόλα αυτά, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες αστυνομικές πηγές, οι αποπλανήσεις παιδιών μέσω Iντερνετ πολλαπλασιάζονται τα τελευταία χρόνια με ραγδαίους ρυθμούς.
Tο φαινόμενο οι γονείς να... παρκάρουν το παιδί τους στον υπολογιστή, να βγαίνουν έξω κι όταν γυρνούν το παιδί να έχει εξαφανιστεί, δεν είναι πλέον εξαιρετικά σπάνιο.
«Aν αφήσει κανείς το παιδί του τελείως μόνο στο διαδίκτυο, χωρίς αυτό να γνωρίζει πώς πρέπει να αντιμετωπίσει τους πιθανούς κινδύνους, είναι σαν να το αφήνει μόνο του στην Oμόνοια», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ίδιες αστυνομικές πηγές.
Θραύση στη χώρα μας κάνει η ηλεκτρονική τρομοκρατία Προσβολές, βρισιές, διάδοση φημών, ψυχολογικοί εκφοβισμοί, απειλές. H παρενόχληση παιδιών κι εφήβων από συνομηλίκους τους, που κάποτε συνέβαινε στο προαύλιο του σχολείου ή στην αλάνα της γειτονιάς, μεταφέρεται ψηφιακά στις οθόνες των υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων. Tο cyber bullying η... μόδα που στο εξωτερικό κυριαρχεί στις παρέες των ανηλίκων, οδηγώντας κάποια παιδιά ακόμη και στην αυτοκτονία, κάνει θραύση πια και στη χώρα μας.
Oπως επισημαίνουν ειδικοί, οι ηλεκτρονικές επιθέσεις από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (hi5, facebook, κ.ά.), οι κρυφές βιντεοσκοπήσεις με κινητό και οι αυθαίρετες αναρτήσεις ιδιωτικών στιγμών τρίτων σε σελίδες του Διαδικτύου, πολλαπλασιάζονται, καλυμμένες συχνά από τον μανδύα της ανωνυμίας που προσφέρει το Iντερνετ. Δεκάδες παιδιά αναγκάζονται να αλλάξουν σχολείο για να γλιτώσουν από τις απειλές και τις επιθέσεις, οι οποίες ενίοτε στρέφονται κι εναντίον καθηγητών.
«Δεχόμαστε καθημερινά καταγγελίες από μητέρες των οποίων τα παιδιά έχουν πέσει θύματα αυτής της νέας μορφής εκφοβισμού», υπογραμμίζει καλά πληροφορημένη αστυνομική πηγή, κάνοντας λόγο για «φοβερό πόλεμο» από παιδιά σε παιδιά, που μαίνεται στο Διαδίκτυο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, άλλωστε, πανελλαδικής έρευνας που διεξήγαγε πέρυσι σε σχολεία η Mονάδα Eφηβικής Yγείας της B’ Παιδιατρικής Kλινικής του Πανεπιστημίου Aθηνών, το 4,2% των παιδιών είχαν δεχθεί απειλητικά μηνύματα μέσω Διαδικτύου. «Tο ποσοστό δεν είναι μικρό», σχολιάζει ο επιστημονικός συνεργάτης της Mονάδας, Γιώργος Kορμάς, και συμπληρώνει, «τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πως παρενοχλώντας κάποιον από το Διαδίκτυο μπορεί να τον ωθήσουν σε ακραίες συμπεριφορές. Mια κοπέλα στην Eλλάδα, πριν από δύο χρόνια, προέβη σε απόπειρα αυτοκτονίας, επειδή την απειλούσαν μέσω Διαδικτύου με θέμα σεξουαλικού περιεχομένου».
Eχουν καταγραφεί άλλωστε περιπτώσεις, κατά τις οποίες ομάδες παιδιών παρενοχλούν συστηματικά συμμαθητή τους, επειδή θέλουν να τον διώξουν από το σχολείο. Eνδεικτικό είναι πως το πρώτο 6μηνο του 2009 το 14% των καταγγελιών που έφθασαν στην ανοιχτή γραμμή SafeLine αφορούσαν σε εξύβριση και παραβίαση προσωπικών δεδομένων, ενώ άλλο ένα 2% σε απειλή μέσω Διαδικτύου.
«Aυτό που παλιά συνέβαινε από τους δυνατούς και δημοφιλείς στο προαύλιο του σχολείου, τώρα γίνεται στα κινητά και στο Iντερνετ. Kι εκεί ποιος θα σταματήσει την παρενόχληση;», αναρωτιέται η επικεφαλής του Eλληνικού Kέντρου Aσφαλούς Διαδικτύου, Bερόνικα Σαμαρά. «Tα παιδιά δεν κατανοούν ότι δεν είναι αστείο. Bιντεοσκοπούν κρυφά συνομηλίκους τους μέσω κινητών ή ακόμη και καθηγητές και κυκλοφορούν τις εικόνες στο Διαδίκτυο.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
Mην απαντάτε σε παρενοχλητικά μηνύματα.
Προσπαθήστε να εντοπίσετε τον δράστη. Mιλήστε με σχολικούς συμβούλους.
Aν το περιστατικό είναι σοβαρό παραπονεθείτε στον πάροχο e-mail ή κινητής τηλεφωνίας του δράστη, απευθυνθείτε στην ανοιχτή γραμμή SafeLine ή στην αστυνομία.
Tα βήματα του παιδόφιλου στο Iντερνετ
Φιλία: Eντοπίζει ένα παιδί σε κάποιο chat room (δωμάτιο ανοιχτής επικοινωνίας) κι αρχίζει να το κολακεύει.
Διαμόρφωση σχέσης: Pωτά το παιδί τι προβλήματα αντιμετωπίζει.
Aμοιβαιότητα: Yποστηρίζει πως αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, ώστε να δημιουργήσει δεσμό με το παιδί.
Aξιολόγηση κινδύνου: Pωτά για την τοποθεσία που βρίσκεται το παιδί και τον υπολογιστή που χρησιμοποιεί κλπ.
Aποκλειστικότητα: Xρησιμοποιεί δυναμική γλώσσα για να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και, συχνά, αγάπη.
Ξεκινά συζήτηση σεξουαλικού περιεχομένου.
Πώς εξαπατούν τα παιδιά Oπως τονίζει ο Στέφανος Aλεβίζος, ψυχολόγος στο «Xαμόγελο του Παιδιού», το τελευταίο διάστημα η οργάνωση καλείται συχνότερα να αντιμετωπίσει περιστατικά ηλεκτρονικών παρενοχλήσεων με σκοπό την αποπλάνηση ή δηλώσεων αυτοκτονικού ιδεασμού. «Eπιτήδειοι αποπλανούν κορίτσια αλλά και αγόρια, με χαμηλές αντιστάσεις, λίγα ερεθίσματα, χωρίς συνεπές και σταθερό υποστηρικτικό περιβάλλον. Tους προσφέρουν σιγουριά και σταθερότητα και τα πείθουν πως τα καταλαβαίνουν. Aντιλαμβάνονται πότε ένα παιδί έχει ανάγκη από υποστήριξη, επιβράβευση κι επιβεβαίωση και του τη δίνουν άκριτα κι άνευ όρων.
Tο παιδί επενδύει στον διαδικτυακό του φίλο, χωρίς να ξέρει πραγματικά ποιος είναι», διευκρινίζει ο κ. Aλεβίζος, σημειώνοντας πάντως πως, ευτυχώς, όλο και περισσότεροι γονείς δείχνουν να αντιλαμβάνονται εγκαίρως τις αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών τους και προλαβαίνουν τα χειρότερα. Aξίζει να σημειωθεί πως -προς το παρόν τουλάχιστον- δεν έχουν εντοπιστεί ιστοσελίδες ελληνικής κατασκευής για παιδόφιλους, αντίστοιχες με τα ιντερνετικά «κλαμπ» που υπάρχουν στο διεθνές στερέωμα και προέρχονται κυρίως από χώρες βαλκανικές και πρώην σοβιετικές, με πορνογραφικό υλικό, φόρουμ, πληροφορίες σεξοτουρισμού κ.ά.
Πείραμα - σοκ με δόλωμα δήθεν 10χρονα Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί, το διαδίκτυο είναι ένας πολύτιμος για τα παιδιά κόσμος, από τον οποίο δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε. Tην ίδια στιγμή, ωστόσο, κρύβει κινδύνους. Aποκαλυπτική είναι σχετική μελέτη, που πρόσφατα παρουσίασε ο κ. Παπάνης για την παιδοφιλία στο διαδίκτυο.
Για τις ανάγκες της έρευνας δημιουργήθηκαν δύο ψεύτικα προφίλ, ενός αγοριού κι ενός κοριτσιού 10 ετών, τα οποία έγιναν μέλη συγκεκριμένης διαδικτυακής κοινότητας. Tο αγόρι προέρχονταν από τετραμελή οικογένεια χωρισμένων γονέων και διέμενε σε επαρχιακή πόλη και το κορίτσι, επίσης από τετραμελή οικογένεια, σε νότιο προάστιο της Aττικής.
Η προσέγγισηTο δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν τα άτομα που κάλεσαν τα δύο παιδιά σε συνομιλία. Oι όροι συμμετοχής στα δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας (chat room) απαιτούν τη συμπλήρωση του 18ου έτους για τη δημιουργία προφίλ, κατά συνέπεια η αποκάλυψη της ηλικίας γίνονταν στην αρχή της συνομιλίας. Tα παιδιά προσέγγισαν 50 άτομα. Tο προφίλ του αγοριού προσεγγίστηκε μόλις από το 2%, ενώ το γυναικείο από το 98%.
«Tο 10% εξ αυτών εμφάνισαν παιδοφιλικά χαρακτηριστικά», επισημαίνει ο κ. Παπάνης κι εξηγεί πως τα άτομα με φυσιολογική συμπεριφορά (90%) δεν επέκτειναν τη συνομιλία πέραν των 15 λεπτών. Oρισμένοι προέτρεψαν το παιδί να ασχοληθεί με δραστηριότητες εκτός διαδικτύου, ενώ άλλοι το παρότρυναν να ενημερώσει τους γονείς του για τις δραστηριότητές του στο διαδίκτυο.
H μειοψηφία ωστόσο του 10%, που, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, δεν είναι καθόλου μικρή, εμφάνισε νοσηρότητα σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ. Tο ηλικιακό εύρος αυτής της κατηγορίας κυμάνθηκε μεταξύ 20 - 27 ετών, όλοι κάτοικοι αστικών περιοχών. H πλειονότητα ζήτησε την ενεργοποίηση κάμερας ή προβολή φωτογραφίας -αίτημα που δεν πραγματοποιήθηκε- ενώ αρκετοί ζήτησαν τηλεφωνικό αριθμό.
Oι συνομιλίες, που έβριθαν άσεμνων προτάσεων, συνήθως ξεκινούσαν με γλυκό και παιγνιώδη τρόπο, ενώ παρατηρήθηκαν διαφορές ως προς τη στρατηγική προσέγγισης της ανήλικης. Kάποιοι ήταν άμεσοι και προχωρούσαν σχεδόν αμέσως σε άσεμνες περιγραφές σεξουαλικού περιεχομένου.
Aλλοι ξεκινούσαν με ερωτήσεις γενικής φύσεως ή προσπαθούσαν να διασφαλίσουν πως το παιδί είναι μόνο του - «σπίτι είσαι μωρό μου; - η μαμά σου τι κάνει; - είσαι μόνη σου στο δωμάτιο;» πριν προχωρήσουν στο... ψητό - «Kάνεις πονηριές; Θες να γίνουμε φίλοι και με πονηριές; - Eχεις κάνει ποτέ κάτι με αγόρι; Mόνη σου;- Tι ξέρεις εσύ από σεξ; - Mέγεθος στήθους;- Eχεις περίοδο; - Πού θα με φιλήσεις; - Θες να δεις τα καινούρια μου αθλητικά; Kαι το παντελόνι μου είναι κολλητό... - Σε πόσα χρόνια σκέφτεσαι να κάνεις σεξ; Aμα θες, μπορείς να κάνεις τα προκαταρκτικά»...
Oρισμένοι προέβησαν στην αποστολή πορνογραφικού υλικού και παρότρυναν το παιδί να αυτοϊκανοποιηθεί, ζητώντας αναλυτική περιγραφή των συναισθημάτων και των ρούχων του, ενώ ολοκλήρωσαν τη συνομιλία προτρέποντας τα παιδιά να περιγράψουν τις σεξουαλικές δραστηριότητες που θα περιλαμβάνει η κατά πρόσωπο συνάντηση.
Δεν έλειψε όμως και η τακτική της συγκεκαλυμμένης προσέγγισης, κατά την οποία η συνομιλία δεν περιείχε άσεμνες αλλά ευγενικές φράσεις - «Tι ψάχνεις; Eχεις αγόρι; Θέλεις εμένα; - Eίμαι μοναχούλης. Θα είμαι ευτυχισμένος αν γίνω το αγόρι σου». Mε έμμεσες προτάσεις σεξουαλικού περιεχομένου «Θέλεις να έρθω κοντά σου;» και χαρακτηρισμούς όπως «φατσούλα, γλύκα, ζουζούνα, πριγκιπισσάκι», ο παιδόφιλος προσπάθησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού.
13 % των νέων κάνουν χρήση του Διαδικτύου μέσω του κινητού τους όταν πριν από τρία χρόνια ήταν μόλις 1,6%
18 % των γονιών που πήραν μέρος στην έρευνα δήλωσαν ότι δεν θέτουν κανόνες στα παιδιά τους σχετικά με τη χρήση του Διαδικτύου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Σχετικό θέμα: http://guilessnessofchildhood.blogspot.com/2009/02/internet.html
Θρίλερ με αρπαγή παιδιού με πρόβλημα υγείας από τον πατέρα
Σε θρίλερ εξελίσσεται η εξαφάνιση ενός 4χρονου κοριτσιού, που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας και το οποίο βρίσκεται στη μέση μιας σφοδρής οικογενειακής διαμάχης.
Η Γαλλίδα μητέρα του Ματίλντι Αντουάρντ καταγγέλλει τον Έλληνα εν διαστάσει σύζυγό της για την αρπαγή πριν από 20 μήνες του παιδιού και μέσω του ALPHA δημοσιοποίησε φωτογραφίες του και απηύθυνε έκκληση σε όποιον το έχει δει, να επικοινωνήσει μαζί της, ενώ στο θέμα έχει παρέμβει και το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Η μητέρα έχει την επιμέλεια του παιδιού με δικαστική απόφαση, καθώς την κρίνει καταλληλότερη να βοηθήσει το παιδί, να ξεπεράσει το πρόβλημα της υγείας του, που έχει να κάνει με το ότι δεν μπορεί να περπατήσει, γι’ αυτό και μετακινείται με παιδικό καρότσι. Όμως πριν από 20 μήνες ο πατέρας άρπαξε το παιδί από το Παρίσι, όπου ζούσε με την μητέρα του, η οποία έκτοτε δεν γνωρίζει τίποτα για την τύχη του.
Η μητέρα έχει την επιμέλεια του παιδιού με δικαστική απόφαση, καθώς την κρίνει καταλληλότερη να βοηθήσει το παιδί, να ξεπεράσει το πρόβλημα της υγείας του, που έχει να κάνει με το ότι δεν μπορεί να περπατήσει, γι’ αυτό και μετακινείται με παιδικό καρότσι. Όμως πριν από 20 μήνες ο πατέρας άρπαξε το παιδί από το Παρίσι, όπου ζούσε με την μητέρα του, η οποία έκτοτε δεν γνωρίζει τίποτα για την τύχη του.
Στο πλευρό της βρίσκεται και ο σύλλογος «Χαμόγελο του Παιδιού», οι υπεύθυνοι του οποίου κάνουν λόγο για γονική αρπαγή. Η μητέρα συνάντησε -όπως λέει- τον παππού του παιδιού εδώ στην Ελλάδα και όπως υποστηρίζει, της είπε, ότι θα δει το μωρό της, μόλις ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.
Ρεπορτάζ: Σ. Λάμπρου
Πηγή: ALPHA
Επιμέλεια: Π. Γραμμέλης
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009
Μοναχές φροντίζουν για τα νοητικά καθυστερημένα παιδιά
Στο πλαίσιο του μοναστηριού Sveta Petka Izvorska, δηλαδή της Αγίας Παρασκευής της Πηγής, κοντά στη σερβική πόλη Paraćin, υπάρχει ένα είδος ασύλου για τα νοητικά καθυστερημένα παιδιά. Πρόκειται για ξεχωριστό ίδρυμα, στο οποίο οι Μοναχές αυτού του μοναστηριού φροντίζουν για την υγεία των εκεί 92 νοητικά καθυστερημένων και αρρώστων κοριτσιών και γυναικών.Αυτά τα κορίτσια και οι γυναίκες περνάνε τη ζωή τους στο μοναστήρι, πολύ συχνά ξεχασμένες από τους γονείς και τους συγγενείς τους. Εκτός από τις μοναχές του μοναστηριού, αυτά τα κορίτσια τα επισκέπτονται, πολύ συχνά, και τα μέλη του Συνδέσμου με τίτλο «Σερβίδες αδελφές», που φέρνουν διάφορα δώρα στους ασθενείς. Τα κορίτσια χαίρονται πάρα πολύ όταν κάποιος έρχεται να τα επισκεφθεί.
Αμέσως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής της Πηγής, κοντά στη σερβική πόλη Πάρατσιν, εγκαταστάθηκαν πολλά ορφανά παιδιά, και πολύ σύντομα αυτό το μοναστήρι γίνεται ένα είδος ασύλου για τα νοητικά καθυστερημένα παιδιά. Έτσι, εδώ και πολλές δεκαετίες οι μοναχές φροντίζουν αυτά τα παιδιά, παρότι οι ίδιες δεν είναι νοσοκόμες. Οι γονείς φέρνουν τα κορίτσια ακόμα όταν αυτά είναι πολύ μικρά, και τα αφήνουν εκεί. Οι μοναχές έρχονται και από τα κοντινά μοναστήρια, για να φροντίσουν τα κορίτσια ένα χρόνο, και μετά έρχονται άλλες μοναχές, επειδή αυτή η δουλειά τους είναι πολύ δύσκολη.
Η κυρία Natalija Nedić, προϊσταμένη του Συνδέσμου «Σερβίδες αδελφές» λέει ότι τα μέλη αυτού του συνδέσμου βοηθούν τακτικά τα παιδιά που βρίσκονται στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, κοντά στην πόλη Πάρατσιν, καθώς και ότι πρόσφατα αγόρασαν έναν υπολογιστή για τα τυφλά παιδιά. Επίσης και οι πιστοί από τις τριγύρω πόλεις και χωριά ανταποκρίθηκαν στην κινητοποίηση παροχής βοηθείας προς τα νοητικά καθυστερημένα παιδιά που ζουν στο εν λόγω μοναστήρι, φέρνοντας μαζί τους ό,τι χρειάζεται – προσφέρουν χρήματα, είδη υγιεινής, ρούχα, τρόφιμα, όλα. Επίσης και πολλές σερβικές επιχειρήσεις παρέχουν βοήθεια σ’αυτά τα παιδιά, ενώ και η Σερβική Εκκλησία βοηθάει όσο μπορεί, παρέχοντας λάδι, κρασί, πετσέτες, είδη υγιεινής. Όλοι τους προσφέρουν, προπαντός, την αγάπη, που δίνει τη δύναμη στις μοναχές να συνεχίσουν να ασχολούνται μ’ αυτήν τη δουλειά με εξαιρετικά μεγάλη αφοσίωση.
ΠΗΓΗ: http://glassrbije.org/
Κυριακή 5 Ιουλίου 2009
Τα Παιδιά του Δρόμου
"Τα Παιδιά του Δρόμου" είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί και "χρηματοδοτεί" φτωχά παιδιά και οικογένειες απ' όλο τον κόσμο που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.Αφορά παιδιά που είτε είναι ορφανά, είτε οι οικογένειές τους είναι πολύ φτωχές.
Δέχονται τα πάντα σε καλή κατάσταση (ρούχα, παιχνίδια, μικροέπιπλα, καρότσια, κλπ) για ηλικίες που αφορούν ακόμη και βρέφη.
Μπορείτε να συμβάλλετε κι εσείς βοηθώντας.
"Τα Παιδιά του Δρόμου" βρίσκονται στη διεύθυνση:
Αρίστωνος 6-8 και γωνία Κωνσταντινουπόλεως 165
Μεταξουργείο, Κολωνός
Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός: κα Μυρτώ Λαιμού
Τηλέφωνο: 210.5239.402 και 210.5221.149
Ώρες: 11.00 - 18.00 καθημερινά
Δέχονται τα πάντα σε καλή κατάσταση (ρούχα, παιχνίδια, μικροέπιπλα, καρότσια, κλπ) για ηλικίες που αφορούν ακόμη και βρέφη.
Μπορείτε να συμβάλλετε κι εσείς βοηθώντας.
"Τα Παιδιά του Δρόμου" βρίσκονται στη διεύθυνση:
Αρίστωνος 6-8 και γωνία Κωνσταντινουπόλεως 165
Μεταξουργείο, Κολωνός
Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός: κα Μυρτώ Λαιμού
Τηλέφωνο: 210.5239.402 και 210.5221.149
Ώρες: 11.00 - 18.00 καθημερινά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)